ფარმაკოლოგიური თვისებები

ეთამზილატი წარმოადგენს ანტიჰემორაგიულ საშუალებას. იგი იწვევს სისხლის შემადედებელი სისტემის ფიზიოლოგიური მექანიზმების სტიმულირებას, ამცირებს სისხლდენის ხანგრძლივობას, ზრდის თრომბოციტების რაოდენობას. მათ აქტივობას და სიცოცხლის ხანგრძლივობას. მისი ეფექტი ვლინდება სისხლდენის ხანგრძლივობის სტატისტიკური შემცირების და თრომბოციტების რიცხვის ზომიერი მომატების სახით. პრეპარატი არ მოქმედებს პროთრომბინის დროზე, არ გააჩნია ჰიპერკოაგულაციური თვისებები და არ უწყობს ხელს თრომბის წარმოქმნას. იგი პრაქტიკულად არ მოქმედებს პერიფერიული სისხლის შემადგენლობაზე, ცილებისა და ლიპოპროტეინების კონცენტრაციაზე. მისი მოქმედებით ფიბრინოგენის დონე იზრდება უმნიშვნელოდ, ხოლო ერითროციტების დალექვის სიჩქარე უმნიშვნელოდ მცირდება.

მისი მოქმედების სავარაუდო მექანიზმი დაკავშირებულია პრეპარატის გამააქტივებელ ეფექტთან თრომბოპლასტინის ფორმირებაზე. ეთამზილატი იწვევს კაპილარების კედლის განმავლობის შემცირებას. მისი ანგიოპროტექტული მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია კაპილარების ენდოთელიუმზე და ენდოთელიუმშორისო სივრცის ძირითად ნივთიერებებზე ზემოქმედებით და მიკროცირკულაციის გაუმჯობესებით. ეთამზილატის ჰემოსტატური ეფექტი ვლინდება სწრაფად. პრეპარატის მოქმედება იწყება ინტრავენური ინექციიდან 5-15 წუთის შემდეგ. მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება 1-2 საათის შემდეგ. მისი მოქმედების ხანგრძლივობა შეადგენს 4-6 საათს, რომელიც მცირდება შემდგომი 24 საათის განმავლობაში.

პრეპარატის კუნთებში შეყვანისას მოქმედება ვლინდება უფრო ნელა, ხოლო პერორალური მიღებისას მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება 3 საათის შემდეგ.

ჩვენებები

კაპილარული სისხლდენის პროფილაქტიკა ოპერაციული ჩარევების დროს და მის შემდეგ:

• ჰემორაგიული დიათეზის მკურნალობა (ვერლგოფის დაავადება, ვილებრანდ-იურგენსის დაავადება, თრომბოპათია), სისხლის სისტემური დაავადების თანმხლები ჰემორაგიული სინდრომით, რომელიც განპირობებულია ჰემოსტაზის სისხლძარღვოვანი ფაქტორით;
• მეტრო-მენორაგიების მკურნალობა (ფუნქციური, ფიბრომიომა);
• დიაბეტური მიკროანგიოპათიების დროს (განსაკუთრებით დიაბეტური რეტინოპათიის ჰემორაგიული ფორმა, განმეორებითი სისხლჩაქცევა ბადურაში და ჰემოფტალმი);
• შინაგანი სისხლდენების, მათ შორის ტრავმული სისხლდენების დროს, გადაუდებელ თერაპიაში სხვა საშუალებებთან კომბინაციაში.
• ოტორინოლარინგოლოგიაში (პრეპარატით პრემედიკაცია უზრუნველყოფს კარგ ჰემოსტაზს ტონზილექტომიის, ადენოტომიის, ყურის მიკროქირურგიული ოპერაციების შემდეგ, ვინაიდან აჩერებს სპონტანურ სისხლდენებს, ასევე დროებით სისხლდენებს ოპერაციული ჩარევის შემდეგ);
• ოფთალმოლოგიაში (კერატოპლასტიკის დროს მცირდება არასასურველი გამოსავალი სისხლდენის გამო. ოპერაცია კატარაქტის გამო, ბადურას ჩამოფცქვნა, გლაუკომის შემთხვევაში ოპერაციების დროს იძლევა კარგ პრეოპერაციულ ჰემოსტაზს და ამცირებს პოსტოპერაციული ჰემორაგიების ხარისხს. აგრეთვე ხელს უწყობს დიაბეტური და პოსტკონტუზიური რეტინული და ვიტრეული სისხლდენების გაჩერებას);
• სტომატოლოგიაში (აჩერებს სისხლდენებს პირის ღრუში ოპერაციების დროს, მაგალითად, კისტის გრანულომის რეზექცია და კბილების ექსტრაქციის შემდეგ);
• უროლოგიაში (ამცირებს პოსტოპერაციული ჰემორაგიების მოცულობას და ხანგრძლივობას პროსტატექტომიის შემდეგ, თირკმელების სიმსივნის სრული და ნაწილობრივი ამოკვეთის შემდეგ);
• ქირურგიაში (ხანგრძლივი და სათუთი ჩარევა ძლიერ ვასკულარიზებულ ქსოვილებზე);
• გინეკოლოგიაში და მეანობაში (პოსტოპერაციული ჰემორაგიების პროფილაქტიკა ჰისტერექტომიის, უტეროტომიის, სიმსივნის ამოკვეთის, ორსულობის შეწყვეტის დროს; ასევე დასაშვებია ეთამზილატის გამოყენება, როგორც დამხმარე საშუალების მოსალოდნელი აბორტის დროს, მშობიარობის შემდგომი და პოსტაბორტული სისხლდენის, მეტრორაგიების დროს და სხვა);
• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და ფილტვებიდან სისხლდენის დროს;
• წამლისმიერი ჰემორაგიები, თუ ისინი არ არის გამოწვეული ანტიკოაგულაციური საშუალებების მიღებით.

დოზირების რეჟიმი

პროფილაქტიკის მიზნით შესაძლებელია ეთამზილატის 1-2 ამპულის (2-4 მლ) შეყვანა ინტრავენურად, ან კუნთებში (რაც შეესაბამება პრეპარატის 0.25-0.5 გ-ს) 1 საათით ადრე, ან 2-3 ტაბლეტი (თითო 0.25 გ) 3 საათით ადრე ოპერაციამდე. აუცილებლობის შემთხვეაში შეყავთ 1-2 ამპულა ინტარვენურად ოპერაცის დროს. სისხლდენის საშიშროების შემთხვევაში პროფილაქტიკის მიზნით შეჰყავთ 2-4 ამპულა ოპერაციის შემდეგ, ან უნიშნავენ 2-8 ტაბლეტს თანაბარი ინტერვალებით 24 საათის განმავლობაში.

გადაუდებელ შემთხვევაში კეთდება 1-2 ამპულა ინტრავენურად ან კუნთებში, შემდგომ ყოველ 4-6 საათში 1 ამპულა (ან 2-2 ტაბ.).

საინექციო ხსნარით გაჟღენთილი ტამპონი შეიძლება გამოვიყენოთ ადგილობრივად ჭრილობაზე.

დიაბეტური მიკროანგიოპათიების სამკურნალოდ (რეტინოპათია ჰემორაგიით) ინიშნება კურსობრივად 2-3 თვის განმავლობაში 1-2 ტაბ. 3-ჯერ დღეში ან 1 ამპულა კუნთებში 2-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები

დისპეფსია, სიმძიმის შეგრძნება ეპიგასტრიუმის მიდამოში, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, სახის ჰიპერემია, სისტოლური არტერიული წნევის დაქვეითება, პარესთეზიები ქვემო კიდურებში.

უკუჩვენებები

* ეთამზილატი პრაქტიკულად არატოქსიკურია. შესაძლებელია მისი კომბინაცია სხვა სამკურნალო საშუალებებთან, დამატება საინფუზიო ხსნარებთან;

* დაუშვებელია მისი მიღება, როგორც ერთარდეთი საშუალების ანტიკოაგულანტებით გამოწვეული სისხლდენის დროს.

* არ შეიძლება მისი შერევა სხვა პრეპარატებთან ერთ შპრიცში.

საერთაშორისო დასახელება:

ETHAMSYLATE

მწარმოებელი: OLAINFAR, ლატვია

მოქმედი ნივთიერება: ეთამზილატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰემოსტატიკური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

ეთამზილატი ................... 250 მგ

ვრცლად ეთამზილატი

საერთაშორისო დასახელება:

ETHAMBUTOL

მწარმოებელი: ITALFARMACO, იტალია

მოქმედი ნივთიერება: ეთამბუტოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 100 ც.

1 ტაბ.

ეთამბუტოლი ...............      200 მგ

1 ტაბ.

ეთამბუტოლი ..............       400 მგ

ჩვენებები:

• ფილტვისმიერი და არაფილტვისმიერი ტუბერკულოზი (მხოლოდ ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატებთან კომბინაციაში);
• მგრძნობიარე ატიპური მიკობაქტერიებით გამოწვეული ინფექციები.

მიღების წესი და დოზები:

რეგულარულ რეჟიმში ინიშნება 25მგ/კგ დღე-ღამეში 1-ჯერ ან ინტერმიტირებულ რეჟიმში – 20-40მგ/კგ კვირაში 3-ჯერ. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 2,5 გ-ს.

ტუბერკულოზის მიმდინარეობის სტაბილიზაციისას ინიშნება 15 მგ/კგ მკურნალობის მთელ პერიოდში კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში. ეთამბუტოლის მიღება ჭამის შემდეგ აუმჯობესებს მის ამტანობას. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ტუბერკულოზის ფორმაზე და შეადგენს 6-დან 12 თვემდე პერიოდს.

13 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებში ეთამბუტოლი ინიშნება პერორალურად დოზით 20-25 მგ/კგ დღე-ღამეში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა ბავშვებში არის 1,0 გ.

ჭარბი დოზის მიღების სიმპტომები:

ნევროლოგიური დარღვევების განვითარება, ერითელური ნერვის დაზიანება (შეიძლება განვითარდეს სიბრმავე), მადის დაკარგვა, პირღებინება, დიარეა, თავის ტკივილი, ციებ-ცხელება, თავბრუსხვევა, ცნობიერების დარღვევა, სუნთქვის გაძნელება, ასისტოლია. ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში, აუცილებელია კუჭის გამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება და ექიმთან კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

*პრეპარატის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა;

* მხედველობის ნერვის ნევრიტი;

* დიაბეტური რეტინოპათია;

* თვალის ანთებითი დაავადებები;

* თირკმლების ფუნქციის მძიმე დაზიანებები;

* ორსულობა, ლაქტაცია;

* 13 წლამდე ბავშვთა ასაკი.

სიფრთხილის ზომები:

მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

ექიმთან კონსულტაციის გარეშე არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება დადგენილ ვადაზე მეტი დროის განმავლობაში.

თუ დაავადების ნიშნები არ დაიწყებს გაქრობას ან პირიქით, ჯანმრთელობის მდგომარეობა გაუარესდება ან განვითარდება არასასურველი რეაქციები, განსაკუთრებით მხედველობის ორგანოს მხრივ, აუცილებელია ეთამბუტოლით მკურნალობის შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია ამ პრეპარატის შემდგომი გამოყენების შესახებ. პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია ლაქტაციის შეწყვეტა. პრეპარატის გამოყენებისას აუცილებელია ალკოჰოლის მოხმარებისაგან თავის შეკავება.

სხვა წამლებთან ურთიერეთქმედება:

თუ პაციენტი იღებს სხვა პრეპარატებს, მან აუცილებლად უნდა მიმართოს ექიმს ამ პრეპარატის გამოყენების შესაძლებლობის შესახებ.

პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში ექიმთან კონსულტაციის გარეშე არ შეიძლება რაიმე სახის სამკურნალო საშუალებების გამოყენება. არაკონტროლირებულმა მკურნალობამ შეიძლება ზიანი მიაყენოს პაციენტის ჯანმრთელობას.

პრეპარატი აძლიერებს ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატების სპეციფიკურ, ფარმაკოლოგიურ თვისებებს, ასევე ამინოგლიკოზიდების, ასპარაგინაზას, კარბამაზეპინის, ციპროფლოქსაცინის, იმიპენემის, ლითიუმის მარილის, მეთოტრექსატას, ქინინის ნეიროტოქსიკურობას. ალუმინის მარილის შემცველი ანტაციდური პრეპარატები ამცირებენ პრეპარატის შეწოვას.

განსაკუთრებული მითითებები:

მკურნალობის დაწყებამდე და მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია. მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია მხედველობის, რეფრაქციის, ფერების აღქმისა და მხედველობის ფუნქციის სხვა მაჩვენებლების (შეიძლება დაირღვეს წითელი და მწვანე ფერების აღქმა), ასევე თირკმლებისა და ღვიძლის მდგომარეობის, პერიფერიული სისხლის მაჩვენებლების სისტემატური კონტროლი.

გვერდითი ეფექტები:

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრისხვევა, თავის ტკივილები, დეპრესია, პერიფერიული ნევრიტი, მხედველობის ნერვის ნევრიტი, მხედველობის გაუარესება (ცენტრალური ან პერიფერიული მხედველობის დაქვეითება, სკატომის წარმოქმნა), ფერების აღქმის მოშლა (ძირითადად, წითელი და მწვანე ფერების), დეზორიენტაცია სივრცეში.

საჭმლის მონელების სისტემის მხრივ: გულისრევა, პირღებინება, კუჭის ტკივილი, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, სიყვითლე, შრატისმიერი ტრანსამინაზების დონის მომატება.

ძვალ-კუნთოვანი სისტემის მხრივ: ართრიტი.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ალერგიული რეაქციები, კანზე გამონაყარი.

სხვა რეაქციები (რომლებიც იშვიათად ვლინდება): ინტერსტიციალური ნეფრიტი, შარდმჟავის კლირენსის შემცირება, გასტრიტი, ნიკრისის ქარის შეტევები, ხველის გაძლიერება, ნახველის რაოდენობის მომატება, სისხლჩაქცევა ბადურაში.

ნებისმიერი სახის ნეგატიური რეაქციის გამოვლენისას აუცილებელია პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია პრეპარატის შემდგომი გამოყენების შესახებ.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი.

პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

შენახვის პირობები:

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ, მშრალ ადგილას არაუმტეს 25°C-ზე.

გაცემის წესი:

გაიცემა რეცეპტით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

იგი წარმოადგენს დიქლოფენოქსიძმარმჟავას ნაწარმს და მიეკუთვნება „მარყუჟზე“ მოქმედ დიურეზულ საშუალებას. პრეპარატს გააჩნია გამოხატული სალურეზული ეფექტი. იგი აძლიერებს შარდთან ერთად ნატრიუმის, ქლორის, კალიუმის, მაგნიუმის და კალციუმის ექსკრეციას. მისი მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ჰენლეს მარყუჟის აღმავალი ნაწილის მსხვილ სეგმენტში და თირკმლის პროქსიმალურ მილაკებში ნატრიუმისა და წყლის რეაბსორბციის შემცირებით. პრეპარატი არ მოქმედებს ფერმენტ კარბოანჰიდრაზას აქტივობაზე და არ ზრდის ბიკარბონატების ექსკრეციას, აქვეითებს სისხლის არტერიულ წნევას. მისი დიურეზული ეფექტი აღინიშნება ერთჯერადი მიღებისას 20-40 წთ-ის შემდეგ. რომელიც აღწევს მაქსიმუმს 1-2 სთ-ში და გრძელდება 8-10 სთ-ის განმავლობაში. პრეპარატს არ გააჩნია დიაბეტოგენური აქტივობა.

ჩვენებები

• პრეპარატი გამოიყენება გულის ფუნქციის დარღვევისას შეგუბებითი უკმარისობით გამოწვეული შეშუპების, ფილტვების შეშუპების, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის, აგრეთვე სუსტად და ზომიერად გამოხატული თირკმელების უკმარისობის დროს, არტერიული ჰიპერტენზიის შემთხვევაში კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში).

დოზირების რეჟიმი

მოზრდილებში პრეპარატის საწყისი დღეღამური დოზა შეადგენს 50 მგ-ს (1 ტაბ), რომელიც აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლოა გავზარდოთ მაქსიმალურდ 200 მგ-მდე (4 ტაბ.). დღეში. თერაპიული ეფექტის ხანგრძლივობა შეადგენს 8-10 სთ-ს. ამგვარად, დღეღამური დოზა რეკომენდებულია მიღებულ იქნას ერთხელ, დილით საუზმის შემდეგ. ბავშვებში საწყისი დოზა შეადგენს 25 მგ-ს.

პრეპარატის მიღება შესაძლებელია სხვა დიურეზულ პრეპარატებთან კომბინაციაში.

გვერდითი მოვლენები

პრეპარატის ხანგრძლივად და მაღალი დოზით მიღებამ, აგრეთვე ამ უკანასკნელის დიურეზულმა ეფექტმა შესაძლოა გამოიწვიოს ორგანიზმის მიერ წყლისა და ელექტროლიტების დაკარგვა (ჰიპონატრიემია, ჰიპომაგნიემია, ჰიპოკალციემია, დეჰიდრატაცია, ჰიპოქლორემიული ალკალოზი). ზემოთაღნიშნული მდგომარეობის გამოვლენის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, ან წყალმარილოვანი ცვლის კორეგირება.

პრეპარატის მიღებისას შესაძლოა გვერდითი მოვლენების მანიფესტირება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დისფაგია, ანორექსია, ტკივილი მუცლის არეში, დიარეა; აგრეთვე ოტოტოქსიკური მოქმედება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, კუნთების სისუსტე, იშვიათად - მწვავე პანკრეატიტი, ცალკეულ შემთხვევებში ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია, არითმია.

უკუჩვენებები

* პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია ანურიის დროს;

* წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის და მჟავა-ტუტოვანი წონასწორობის დარღვევისას;

* ღვიძლის კომის, პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს;

* მისი მიღება არ არის რეკომენდებული 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში;

* ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ ეთაკრინის მჟავას და სხვა ჰიპოტენზიური პრეპარატების კომბინაციისას საჭიროა ამ უკანასკნელთა დოზის შემცირება, რათა თავიდან ავიცილოთ ორთოსტატული ჰიპოტენზია.

♦ პაციენტებმა, რომლებიც დაავადებულნი არიან ღვიძლის ციროზით, პრეპარატი უნდა მიიღონ სიფრთხილით. პრეპარატის დოზირება დგინდება მხოლოდ მეტაბოლური პროცესების და ელექტროლიტური ბალანსის კორექციის შემდეგ.

♦ საჭიროა სისხლის პლაზმაში ელექტროლიტების რეგულარული კონტროლი, კალიუმით მდიდარი საკვების მიღება, აუცილებლობისას - კალიუმის პრეპარატები.

♦ დიარეის ანტიდეჰიდრატაციის შემთხვევაში მიღებას წყვეტენ.

♦ პაციენტებს, რომლებიც ასრულებენ ისეთ სამუშაოს, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მაღალ კონცენტრაციას, პრეპარატის დღეღამური დოზა ენიშნებათ ინდივიდუალური მგრძნობელობის შესაბამისად.

მწარმოებელი: NATUR PRODUCT

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ძლიერი ანტისეპტიური, ტკივილგამაყუჩებელი  და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედების საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

კომბინირებული პრეპარატი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

აქვს ანთების საწინააღმდეგო, ბაქტერიციდური, ამოსახველებელი ეფექტი. მოქმედებს გრამდადებით და გრამუარყოფით მიკრობებზე.

ჩვენებები:

გამოიყენება როგორც ადგილობრივი მოქმედების ანთების საწინააღმდეგო და მადეზინფიცირებელი საშუალება.

• პირის ღრუს ანთებითი დაავადებებისას (გინგივიტი, სტომატიტი და სხვა).
• ზედა სასუნთქი გზების ანთებითი დაავადებებისას (ლარინგიტი, ტრაქეიტი, ფარინგიტი, ტონზილიტი, ბრონქიტი, და სხვა).

უკუჩვენება:

ინდივიდუალური შეუთავსებლობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

გვერდითი მოვლენები:

არ არის დადგენილი.

მიღების წესი და დოზირება:

ბავშვებში: 8 წლის ასაკის ზემოთ: თითო ტაბლეტი 1-2 ჯერ დღეში საწუწნად დაღეჭვის გარეშე.

მოზრდილებში: თითო ტაბლეტი 3-4 ჯერ დღეში საწუწნად დაღეჭვის გარეშე.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა:

მკურნალობის კურსი არ აღემატება 5 დღეს.

შენახვის წესი: ინახება სინათლისგან დაცულ, მშრალ ადგილზე, ოთახის ტემპერატურაზე

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი.

გაცემის წესი:

რეცეპტის გარეშე.

საერთაშორისო დასახელება:

ENALAPRIL

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER , უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილის  მალეატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 და 30 ც.

1 ტაბ.

ენალაპრილის  მალეატი ......................     5 მგ

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი .........................  10 მგ

1 ტაბ

ენალაპრილის მალეატი ......................     20 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატის აქტიური ნივთიერება - ენალაპრილ მალეატი - წარმოადგენს ანგიოტენზიგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორს. იგი თრგუნავს ანგიოტენზინ II-ის წარმოქმნას, რის გამოც მცირდება ამ უკანასკნელის სისხლძარღვების შემავიწროვებელი მოქმედება და ალდოსტერონის სეკრეცია თირმელზედა ჯირკვლის ქერქის მიერ. ედნიტი ამცირებს გულზე პრე-და პოსტადვირთვას. პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას გულის ზომები განიცდის რეგრესიას. ანტიჰიპერტენზული ეფექტი ერთჯერადი დოზის მიღებისას აღინიშნება 1 საათის შემდეგ და შენარჩუნებულია 24 საათის განმავლობაში. ზოგიერთ ავადმყოფებში არტერიული წნევის ოპტიმალური დაქვეითებისათვის საჭიროა პრეპარატის მიღება რამოდენიმე კვირის განმავლობაში.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას აქტიური ნივთიერება აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან 60%-ით. საკვების მიღება არ მოქმედებს აბსორბციაზე. ჰიდროლიზის მეშვეობით განიცდის მეტაბოლიზმს ენალაპრილატად, რომელიც წარმოადგენს უფრო აქტიურ ინჰიბიტორს, ვიდრე ენალაპრილი. ენალაპრილის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მისი შეყვანიდან 1 საათის, ხოლო ენალაპრილატის - 3-4 საათის შემდეგ. მიღებული პრეპარატის 94% ენალაპრილის და ენალაპარილატის სახით გამოიყოფა თირკმელებით ფილტრაციის და მილაკოვანი სეკრეციის მეშვეობით ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 11 საათს. თირკმელების მძიმე უკმარისობის დროს აღნიშნული მაჩვენებლები ხანგრძლივდება.

ჩვენებები:

• არტერიული ჰიპერტონია (როგორც მონოთერაპის სახით, ასევე კომბინაციაში სხვა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან);
• გულის ქრონიკული უკმარისობა კომბინაციაში საგულე გლიკოზიდებთან ან დიურეზულ საშუალებებთან.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზა მერყეობს 10 მგ-დან 40 მგ-მდე 1-2-ჯერ დღეში, დღეღამის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 80 მგ-ს.

არტერიული ჰიპერტენზიის მონოთერაპიის დროს პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ ერთხელ დღეში. არასაკმარისი ეფექტის შემთხვევაში დოზა იზრდება 10-40 მგ-მდე 1 ან 2-ჯერ დღეში. შემანარჩუნებელი დოზა დგინდება 2-4 კვირის განმავლობაში.

იმ ავადმყოფებში, რომლებიც ღებულობენ დიურეზულ საშუალებას, ედნიტის საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს.

ავადმყოფებში არტერიული ჰიპერტენზიით და თირკმელების თანხმლები უკმარისობით ედნიტის დოზა განისაზღვრება კრეატინინის კლირენსის (კკ) მიხედვით. თუ კკ 30 მლ/წთ უფრო მეტია - პრეპარატი ინიშნება დღეღამური საშუალო დოზით, ხოლო როდესაც იგი შეადგენს 30 მლ/წთ ან ნაკლებს - პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს, ხოლო მაქსიმალური სადღეღამისო  დოზა - 40 მგ-ს.

გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს - ედნიტის საწყისი დოზაა 2.5 მგ 1 ან 2-ჯერ დღეში. პრეპარატის კარგი ამტანობის პირობებში დოზა იზრდება 5-20 მგ-მდე 1-2-ჯერ დღეში.  ავადმყოფებში თირკმელები ფუნქციის დარღვევით ან ჰიპონატრიემიით პრეპარატი ინიშნება საწყისი დოზით 2.5 მგ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. შეიძლება დოზის შემდგომი გაზრდა: თავიდან 2.5 მგ 2-ჯერ დღეში, ხოლო შემდგომში - 5 მგ 2-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ძლიერი არტერიული ჰიპოტენზია, სტენოკარდია, ტაქიკარდია, არითმია, მიოკარდიუმის ინფარქტი, ინსულტი.

ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, დაღლილობის შეგრძნება, ძილიანობა.

გრძნობის ორგანოების მხრივ: მხედველობის დაქვეითება, გემოვნების დარღვევა, ყურებში შუილი.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, დიარეა, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის ადა ბილირუბინის კონცენტრაციის მომატება, უმადობა, ყაბზობა, ჰეპატიტი, სიყვითლე, გლოსიტი, პირის სიმშრალე.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქოსპაზმი, ზემო სასუნთქი გზების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, ინფილტრატი ფილტვებში, ქოშინი.

ალერგიული, ტოქსიკოალერგიული და იმუნოპათოლოგიური რეაქციები: ანგიონევროზული შეშუპება, ქავილი, ართრალგიები, ართრიტები, მიალგიები, ციება, მიოზიტი, ვასკულიტი, ფოტოსენსიბილიზაცია, გამონაყარი კანზე, ლეკოციტოზი, ეოზინოფილია ჰემოგლობინის მაჩვენებლის დაქვეითება, ნეიოროპენია, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი.

შარდ-გამომყოფის სისტემის მხრივ: კრეატინინის და ნარჩენი აზოტის დონის მომატება სისხლში, ჰიპონატრიემია, ჰიპერკალიემია.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;

*ჰიპერკალიემია;

*ორსულობა და ლაქტაცია;

*ბავშვებში.

განსაკუთრებული მითითებები:

- საჭიროა სიფრთხილე პრეპარატის დანიშვნისას ავადმყოფებში რენოვასკულური ჰიპერტონიით, გულის გამოხატული უკმარისობით (განსაკუთრებით იმ ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ დიურეზულ საშუალებებს), ვინაიდან ამ შემთხვევაში მაღალია თირკმელების უკმარისობის განვითარების რისკი. მკურნალობის პირველი კვირის განმავლობაში საჭიროა თირკმელების ფუნქციური კონტროლი.

- ავადმყოფებში არტერიალური ჰიპერტონიით, რომლებიც იღებენ დიურეზულ საშუალებებს, საჭიროა მათი მოხსნა 2-3 დღით ადრე ედნიტის დანიშვნამდე.

- სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში შაქრიანი დიაბეტით, რომლები იღებენ კალიუმის პრეპარატებს, ვინაიდან ამ შემთხვევაში იზრდება ჰიპერკალიემიის განვითარების რისკი.

- აგრეთვე საჭიროა სიფრთხილე ავადმყოფებში, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, პრეპარატის უეცარი მოხსნა არ იწვევს არტერიული წნევის გაზრდას.

- ედნიტის გამოყენებისას არ შეიძლება ალკოჰოლის მიღება.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: არტერიული ჰიპოტენზია.

მკურნალობა: ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარის ინტრავენური შეყვანა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ედნიტის და დიურეზული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას მისი ჰიპოტენზიური ეფექტი ძლიერდება. კალიუმის პრეპარატებთან ერთდროული დანიშვნისას შეიძლება განვითარდეს ჰიპერკალიემია. ასეთი კომბინაციის დროს საჭიროა სისხლში კალიუმის დონის ხშირი განსაზღვრა.

სანარკოზო საშუალებებთან კომბინირებისასა შეიძლება გაძლიერდეს ედნიტის ჰიპოტენზიური ეფექტი.

ლითიუმის პრეპარატებთან ერთდროული დანიშვნისას ვითარდება ტოქსიკურობის ნიშნები, რის გამოც საჭიროა ლითიუმის კონცენტრაციის კონტროლი სისხლში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

VANKOMYCIN

მწარმოებელი: LEK, სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ვანკომიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი გლიკოპეპტიდების ჯგუფიდან.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში

1 ფლ

ვანკომიცინი (ჰიდროქლორიდის სახით) ........................ 500 მგ

1 ფლ.

ვანკომიცინი (ჰიდროქლორიდის სახით)            ......................... 1 გ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატს გააჩნია ბაქტერიოციდული მოქმედება. აინჰიბირებს ბაქტერიების უჯრედული კედლის სინთეზს, ზრდის მის განვლადობას, ცვლის რნმ-ის სინთეზს.

აქტიურია გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Staphylococcus spp. (მათ შორის Staphylococcus aureus და Staphylococcus epidermidis. მეთიცილი-მდგრადი შტამების ჩათვლით),  Streptococcus spp. (მათ შორის Streptococcus pyogenes, S. pneumoniae, S. agalactiae, Streptococcus viridans), Enterococcus spp. (მათ შორის Enterococcus faecalis), Listeria spp., Coyinebacterium diphtheriae, Clostridium spp., Actinomyces spp.

In vitro არ არის აქტიური გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების, სოკოების, მიკრობაქტერიების მიმართ.

არ არსებობს ჯვარედინი რეზისტენტობა ვანკომიცინსა და სხვა ანტიბიოტიკებს შორის.

MIC მნიშვნელობა ანტობიოტიკების მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების უმრავლესობისათვის

ვანკომიცინი შეიძლება დაინიშნოს პერორალურად მხოლოდ სტაფილოკოკური ენტეროკოლიტისა და Clostridium difficile-თი გამოწვეული ფსევდომემბრანოზული კოლიტის სამკურნალოდ.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: პერორალური მიღების შემდეგ ცუდად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ვენაში ვანკომიცინის 500 მგ შეყვანისას, პლაზმაში საშუალო კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით 33 მკგ/მლ-ს შეყვანიდან 1 საათის შემდეგ, ვენაში ვანკომიცინის შეყვანისას დოზით 1 გ  პლაზმაში საშუალო კონცენტრაცია ორჯერ უფრო მაღალია. სისხლის პლაზმაში C_max მიიღწევა ინფუზიიდან 1 საათის შემდეგ და შეადგენს 20-50 მკგ/ლ-ს. ინფუზიიდან 12 საათის შემდეგ ვანკომიცინის კონცენტრაცია 5-10 მკგ-მლ შეადგენს.

განაწილება: ვანკომიცინი ადვილად გადადის ორგანიზმის სითხეებში (პლევრალური, სინოვიალური, პერიკარდიული, ასციტური სითხეები); ჰემატოენცეფალურ ბარიერში კარგად გადადის მხოლოდ თავის ტვინის გარსების ანთებების დროს.

გამოყოფა: პრეპარატის 75-90% გამოიყოფა თირკმელებით გორგლოვანი ფილტრაციის გზით, შეყვანილი დოზის 4-დან 100% - შეუცველელი სახით. უმნიშვნელო რაოდენობით გამოიყოფა ნაღველთან ერთად. ნახევრად დაშლის პერიოდი შეადგენს 4.7-11.2 სთ-ს.

ფარმაკოკინეტიკა: განსაკუთრებულ კლინიკურ შემთხვევებში: თირკმლების ფუნქციის დარღვევების დროს ვანკომიცინის გამოყოფა შენელებულია.

ჩვენებები:

ვანკომიცინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები:

• ენდოკარდიტები;
• სეფსისი;
• ძვლებისა და სახსრების ინფექციები (მათ შორის ოსტეომიელიტები);
• ცნს-ის ინფექციები (მენინგიტის ჩათვლით);
• ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები (პნევმონია);
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები;
• პენიცილინის მიმართ ალერგიის, შეუთავსებლობის ან სხვა ანტიბიოტიკებით, პენიცილინების ან ცეფალოსპორინების ჩათვლით, მკურნალობის შედეგის არარსებობის შემთხვევაში.
• სტაფილოკოკური ენტეოკოლიტი;
• ფსევდომემბრანოზული კოლიტი.

მიღების წესი და დოზირება:

ედიცინის შეყვანა არ შეიძლება კუნთში ან ვენაში ბოლუსურად.

უფროსებში ინიშნება 500 მგმ ყოველ 6 საათში ან 1 გ ყოველ 12 საათში. პრეპარატი შეყავთ ნელი ინტრავენური ინფუზიის სახით არა უმეტეს 10 მგ/წთ სიჩქარით 60 ან მეტი წუთის განმავლობაში. ვანკომიცინის დამზადებული ხსნარის კონცენტრაცია არ უნდა აღემატებოდეს 5 მგ/მლ-ს.

7 დღემდე ასაკის ახალშობილებში ინიშნება 15 მგ/კგ სხეულის მასაზე, შემდეგ - 10 მგ/კგ ყოველ 12 საათში.

1 თვემდე ასაკის ბავშვებში - 10 მგ/კგ ყოველ 8 საათში.

1 თვიდან და ზემოთ - პრეპარატი შეჰყავთ დღიური დოზით 4 მგ/კგ, გაყოფილი ერთჯერად მიღებად, ყოველ 6 საათში.

ვანკომიცინის დამზადებული ხსნარის კონცენტრაცია არ უნდა აღემატებოდეს 2.5-5 მგ/მლ-ს. ინფუზია ხორციელდება 60 ან მეტი წუთის განმავლობაში.

მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა ბავშვებისათვის 15 მგ/კგ-ს შეადგენს, მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 6 მგ/კგ და არ უნდა აღემატებოდეს უფროსების დღიურ დოზას (2 გ.)

თირკმლის უკმარისობის დროს შეყვანებს შორის დოზის და/ან ინტერვალის კორექცია თირკმლის უკმარისობის ხარისხის მიხედვით უნდა მოხდეს.

საწყისი დოზა შეადგენს 15 მგ/კგ, შემდგომში შეყვანებს შორის ინტერვალი დგინდება კრეატინინის კლირენსის შესაბამისად:

კრეატინინის კლირენსი               ვანკომიცინის დოზა       შეყვანებს შორის ინტერვალი

(მლ/წთ)

>80                                                       500 მგ ან 1 გ             12 სთ

80-50                                                          1გ                      24 სთ

50-10                                                          1გ                      3-7 დღე

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებს (60 წელს ზემოთ) და დღენაკლულ ბავშვებს ასევე ესაჭიროებათ დოზის შემცირება და შეყვანებს შორის ინტერვალის გაზრდა.

ინტრავენური ხსნარის დამზადების წესები:

ხსნარი უშუალოდ პრეპარატის შეყვანის წინ მზადდება. ამისათვის ფლაკონში მშრალ, სტერილურ ფხვნილს უმატებენ საინექციო წყლის საჭირო მოცულობას (10 მლ ფლაკონში 500 მგ ვანცომიცინით და 20 მლ ფლაკონში 1 გ ვანკომიცინით), რათა მივიღოთ ხსნარი კონცენტრაციით 5 მგ/მლ. მიღებული ხსნარი შემდეგ განზავდება დექსტროზას 5%-იანი საინექციო ხსნარით ან ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იანი საინექციო ხსნარით, რათა მივიღოთ არა უმეტეს 5 მგ/მლ კონცენტრაცია (500 მგ შემცველი ხსნარი განზავდება 100 მლ საინფუზიო ხსნარში, 1 გ ვანკომიცინის შემცველი ხსნარი განზავდება 200 მლ საინფუზიო ხსნარში).

0.9% ნატრიუმის ქლორიდისა ან 5% დექსტროზას ფუძეზე დამზადებული ხსნარების შენახვა შესაძლებელია მაცივარში (2-8 ) 14 დღის განმავლობაში აქტივობის დაკარგვის გარეშე. შემდეგი საინფუზიო სითხეებზე დამზადებული ხსნარების შენახვა შეიძლება მაცივარში 96 საათის განმავლობაში: 5% დექსტროზას ხსნარი და 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, რინგერის ხსნარი ლაქტატთან, რინგერის ხსნარი აცეტატთან, რინგერის ხსნარი ლაქტატთან და 5%-იანი დექსტროზას ხსნარი.

ანტიბიოტიკების მიღების შედეგად Clostridium diffile-თ გამოწვეული ფსევდომემბრანული კოლიტის დროს, ასევე სტაფილოკოკური ენტეროკოლიტის სამკურნალოდ პრეპარატი ინიშნება პერორალურად.

უფროსებში დღიური დოზა შეადგენს 0.5-1 გ-ს, გაყოფილი 3-4 მიღებად; მკურნალობის კურსი - 7-10 დღე.

ბავშვებში დღიური დოზა შეადგენს 40 მგ/კგ-ს მიღების ჯერადობა - 3-4 დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა - 7-10 დღე. მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2 გ-ს.

პერორალური ხსნარის დამზადების წესები: მიღებამდე ფლაკონის შიგთავსი (500 მგ) იხსნება 30 ლ წყალში და შემდეგ ღებულობენ პერორალურად ან შეყავთ ზონდის მეშვეობით. ხსნარის გემოს გასაუმჯობესებლად შეიძლება მასში ჩვეულებრივი საკვები სიროფის დამატება.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება ფაღარათი (მძიმე ფაღარათი შეიძლება მდგრადი მიკროორგანიზმებით გამოწვეული სუპერინფექციის ან ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების ნიშანი იყოს).

სისხლწარმოქმნის სისტემის მხრივ: შექცევადი ნეიოროპენია, ლეიკოპენია, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია; იშვიათად - აგრანულოციტოზი.

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: ნეფროტოქსიკურობა, რომელიც ვლინდებოდა კრეატინისა და შარდოვანა აზოტის პლაზმური კონცენტრაციების მომატებით (ვანკომიცინის დიდი დოზების მიღების შემთხვევაში); იშვიათად - ინტერსტიციული ნეფრიტი (პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად ღებულობდნენ ამინოგლიკოზიდურ ანტიბოიოტიკებსა და ანამნეზში თირკმლის ფუნქციის დარღვევის არსებობისას). ვანკომიცინის მოხსნის შემდეგ თირკმელების ფუნცია მოწესრიგდა და აზოტემია შეწყდა პაციენტების უმრავლესობაში.

ალერგიული რეაქციები: სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროზი, ვასკულიტი, კანზე გამონაყარი.

ცნს-ის მხრივ: ვერტიგო, სმენის დაქვეითება.

ადგილობრივი რეაქციები: ინფუზიის წესების დარღვევისას - თრომბოფლებიტი, შეყვანის ადგილას ქსოვილების ნეკროზი.

პრეპარატის სწრაფი შეყვანის შედეგად შეიძლება აღინიშნებოდეს პოსტინფუზიური რეაქციები: ანაფილაქტოიდური რეაქციები (არტერიული წნევის დაქვეითება, თავბრუ, გახშირებული გულისცემა, ბრონქოსპაზმი, ცხელება), კანზე გამონაყარი, "წითელი ადამიანას"სინდრომი (სხეულის ზედა ნაწილის ჰიპერემია), კუნთების სპაზმი ყელისა და ზურგის მიდამოში. ინფუზიის შეწყვეტის შემდეგ მსგავსი რეაქციები შეიძლება გაქრეს 20 წუთის განმავლობაში, თუმცა ზოგჯერ ნარჩუნდება რამდენიმე საათის განმავლობაში. მსგავსი გვერდითი მოვლენები ვლინდება ძალზე იშვიათად ვანკომიცინის შეყვანისას ნელი ინფუზიის სახით სულ მცირე 60 წუთის განმავლობაში.

უკუჩვენებები:

*ჰიპერმგრძნობელობა ვანკომიცინის მიმართ.

*ოტოტოქსიკური და ნეფროტოქსიკური ეფექტების შესაძლო განვითარების გამო, ედიცინი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში სმენის დარღვევით და თირკმლის უკმარისობით.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისას ედიცინი ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებელი დედისათვის აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის.

ვანკომიცინი გამოიყოფა დედის რძეში, ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობისას ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

განსაკუთრებულიი მითითებები:

*პრეპარატი განკუთვნილია მხოლოდ სტაციონარის პირობებში გამოსაყენებლად.

*პრეპარატი შეიყვანება ინფუზიურად ნელა (სულ მცირე 60 წუთი). ედიცინის სწრაფ შეყვანას (მაგალითად რამდენიმე წუთის განმავლობაში) შეიძლება თან ახლდეს არტერიული წნევის გამოხატული დაქვეითება და იშვიათ შემთხვევებში გულის გაჩერება.

*პრეპარატი არ გამოიყენება კუნთში ინექციის მტკივნეულობის და ნეკროზის შესაძლო განვითარების გამო.

*თრომბოფლებიტების განვითარების სიხშირე და სიმძიმე შეიძლება შემცირდეს საწყისი ხსნარის სწორი განზავებითა და პრეპარატის შეყვანის ადგილების მონაცვლეობით.

*სიფრთხილით გამოიყენება ედიცინი ხანდაზმულ პაციენტებში (60 წელს ზევით). პაციენტების ამ კატეგორიაში უნდა დადგინდეს სისხლის შრატში ვანკომიცინის კონცენტრაცია.

*ვანკომიცინის ხანგრძლივი გამოყენებისას აუცილებელია აუდიოგრამის ჩატარება პერიფერიული სისხლის სურათის, თირკმლების ფუნციის (შარდის საერთო ანალიზი, კრეატინინისა და შარდოვანა აზოტის მაჩვენებლები) კონტროლი.

*არ არის რეკომენდებული ედიცინის გამოყენება ქლორამფენიკოლთან, გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან, მეტიცილინთან, ჰეპარინთან, ამინოფილინთან, ცეფალოსპორინებთან და ფენობარბიტალთან.

გამოყენება პედიატრიაში:

პრეპარატის გამოყენებისას ჩვილ ბავშვებში რეკომენდებულია სისხლის პლაზმაში ვანკომიცინის კონცენტრაციის კონტროლი.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: გვერდითი მოვლენების გამოხატვის გაძლიერება.

მკურნალობა: პრეპარატი უნდა მოიხსნას ან შემცირდეს მისი დოზა. ტარდება  სიპტომატური მკურნალობა. რეკომენდებულია სითხის შეყვანა ვანკომიცინის პლაზმური კონცენტრაციის კონტროლი. ორგანიზმიდან ჭარბი ვანკომიცინის სწრაფი მოცილებისათვის ჰემოფილტრაცია უფრო ეფექტურია, ვიდრე ჰემოდიალიზი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

მედიცინისა და სხვა პოტენციურად ნეიროტოქსიკური და/ან ნეფროტოქსიკური პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას (ეტაკრინის მჟავა, ამინოგლიკოზიდური ანტიბიოტიკები, მოირელაქსანტები, ცისპლატინი) შესაძლებელია ტოქსიკური მოქმედების ორმხრივი გაძლიერება, რაც აღნიშნული სიმპტომების შესაძლო განვითარებაზე სათანადო დაკვირვებას მოითხოვს.

არ არის რეკომენდებული ედიცინის ერთდროული გამოყენება ოტოტოქსიკურ პრეპარატებთან ოტოტოქსიკური ეფექტის შესაძლო გაძლიერების გამო. ერთდროული გამოყენებისას ანტიჰისტამინურ პრეპარატებს შეუძლია ვანკომიცინის ოტოტოქსიკური მოქმედების სიმპტომების შენიღბვა (ხმაური ყურებში, ვერტიგო).

ვანკომიცინისა და საანესთეზიო პრეპარატების ერთდროულად დანიშვნისას მატულობს არტერიული ჰიპოტენზიის, ერითემის, ჭინჭრის ციების, ქავილის განვითარების საშიშროება, ასევე შესაძლებელია ანაფილაქტოიდური რეაქციების განვითარება.

ფარმაცევტული შეუთავსებლობა:

ვანკომიცინის ხსნარს აქვს დაბალი pH, რასაც შეუძლია გამოიწვის ფიზიკური ან ქიმიური არასტაბილურობა სხვა ხსნარებთან შერევისას. თავიდან უნდა ავიცილოთ ტუტე ხსნარებთან შერევა.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

შემადგენლობა:

ტაბლეტები ------------------------------------------------  1 ტაბ .

პიოგლიტაზონის ჰიდროქლორიდი ---------------- 45 მგ

კლინიკურ - ფარმაკოლოგიური ჯგუფი :

ჰიპოგლიკემიური პრეპარატი

ფარმაკოლოგიური თვისებები :

ფარმაკოდინამიკა

თიაზოლიდინდიონის ჯგუფის პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატია . პიოგლიტაზონი ამცირებს ინსულინორეზისტენტობას პერიფერიულ ქსოვილებსა და ღვიძლში , რის შედეგადაც იზრდება ინსულინდამოკიდებული გლუკოზის ხარჯვა და მცირდება გლუკოზის გადმოსროლა ღვიძლიდან .სულფანილშარდოვანას პრეპარატებისაგან განსხვავებით პიოგლიტაზონი არ ასტიმულირებს ინსულინის სეკრეციას . წარმოადგენს გამა - რეცეპტორების ძლიერ და მაღალსელექტიურ აგონისტს .   PPAR - გამმა -რეცეპტორები აღმოჩენილია ცხიმოვან, კუნთოვან ქსოვილებსა და ღვიძლში, რომლებიც  უფრო მგრძნობიარეა ინსულინისადმი .

PPAR - გამმა ბირთვული რეცეპტორების აქტივაცია ახდენს ინსულინის მიმართ მგრძნობიარე რიგი გენების ტრანსკრიპციის მოდულირებას , რომლებიც მონაწილეობენ გლუკოზის დონის კონტროლსა და ლიპიდების მეტაბოლიზმში .

ჩატარებულმა კლინიკურმა კვლევებმა აჩვენა , რომ პიოგლიტაზონი ზრდის ინსულინორეზისტენტულ ავადმყოფებში ინსულინისადმი მგრძნობელობას, რის გამოც ტიპი II შაქრიანი დიაბეტის დროს ინსულინორეზისტენტობის შემცირება აქვეითებს გლუკოზის კონცენტრაციას სისხლში, ინსულინის დონეს პლაზმაში და Alc ჰემოგლობინს ( გლიკოზირებული ჰემოგლობინი , HbAlc ).

საკონტროლო კვლევების თანახმად, პიოგლიტაზონის კომბინაცია სულფონილშარდოვანასთან, მეტფორმინთან ან ინსულინთან აუმჯობესებს სისხლში შაქრის დონის კონტროლს .

ლიპიდური ცვლის დარღვევით მიმდინარე ტიპი II შაქრიანი დიაბეტის პიოგლიტაზონით მკურნალობის ფონზე აღინიშნებოდა სისხლში ტრიგლიცერიდების დონის შემცირება და მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების დონის მომატება . ამასთან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების დონე და საერთო ქოლესტერინი ასეთ პაციენტებში არ იცვლება .

პიოგლიტაზონის გამოყენებისას ტიპი II შაქრიანი დიაბეტის სამკურნალოდ , ჩატარებულმა ექოკარდიოგრაფიულმა გამოკვლევებმა არ გამოავლინა მარცხენა პარკუჭის მასის ინდექსის საშუალო მაჩვენებლის მნიშვნელოვანი გაზრდა ან საგულე ინდექსის საშუალო მაჩვენებლის მნიშვნელოვანი შემცირება .

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა

პრეპარატის ერთჯერადად მიღებისას უზმოზე Cmax მიიღწევა დაახლოებით 2 საათში . საკვების მიღება უმნიშვნელოდ ახანგრძლივებს ამ დროს, თუმცა შეწოვის ხარისხი არ იცვლება .

განაწილება

ერთჯერადი დოზის მიღებისას პიოგლიტაზონის განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 0.63+0.41ლ / კგ . პიოგლიტაზონი უკავშირდება პლაზმის ცილებს, განსაკუთრებით ალბუმინს 99%- ზე მეტად. შედარებით ნაკლები ხარისხით უკავშირდება პლაზმის სხვა ცილებს .

მეტაბოლიზმი

პიოგლიტაზონი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში ჰიდროქსილირებისა და დაჟანგვის რეაქციებით, მეტაბოლიტების წარმოქმნით.  მეტაბოლიტები ასევე ნაწილობრივ გარდაიქმნება გლუკურონის და გოგირდის მჟავების კონიუგატებად. ასევე , მრავალჯერადი მიღებისას პრეპარატი გარდაიქმნება M-III (პიოგლიტაზონის კეტო - წარმოებულები ) და    M-IV ( პიოგლიტაზონის ჰიდროქსი - წარმოებულები )მეტაბოლიტებად .

გამოყოფა

ითვლება , რომ მიღებული დოზის უმეტესი ნაწილი გამოიყოფა ნაღველთან ერთად უცვლელი ფორმით, ასევე მეტაბოლიტების სახით და გამოიყოფა განავალთან ერთად. უცვლელი პიოგლიტაზონის T1/2შეადგენს 3-7 სთ - ს , საერთო პიოგლიტაზონის ( პიოგლიტაზონი და აქტიური მეტაბოლიტები ) – 16-24სთ - ს . პიოგლიტაზონის კლირენსი შეადგენს 5-7 ლ / სთ - ს .

პიოგლიტაზონის და M-III,   M-IV მეტაბოლიტების T 1/2, ავადმყოფებში თირკმლის საშუალო ( კრეატინინის კლირენსი 30-60 მლ / წთ ) და მძიმე

(კრეატინინის კლირენსი 30 მლ / წთ - ზე ნაკლები ) დარღვევებით არ განსხვავდება შესაბამისი მაჩვენებლისაგან ჯანმრთელ მოხალისეებში. თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში დოზის კორექტირება საჭირო არ არის .

პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით Child-Pugh B/C კლასი ), პიოგლიტაზონის და საერთო პიოგლიტაზონის Cmax - ის საშუალო მნიშვნელობა მცირდება 45%- ით . ამასთან AUC მაჩვენებელი არ იცვლება .

ხანდაზმულ ჯანმრთელ მოხალისეებში პიოგლიტაზონის და საერთო პიოგლიტაზონის Cmax არ განსხვავდება საშუალო მაჩვენებლისაგან .

მონაცემები პედიატრიულ ავადმყოფებში პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკის შესახებ არ არსებობს .

ჩვენებები :

პიოგლიტაზონი ნაჩვენებია ტიპი II შაქრიანი დიაბეტის სამკურნალოდ როგორც დამატებითი საშუალება :

•           მონოთერაპიის ჩასატარებლად დიეტოთერაპიასთან და ფიზიკურ ვარჯიშებთან ერთად;

•           კომბინირებული თერაპიისას სულფანილშარდოვანას წარმოებულებთან, მეტფორმინთან ერთად გლიკემიური კონტროლის არაეფექტურობის შემთხვევაში .

უკუჩვენებები:

•           მომატებული მგრძნობელობა პიოგლიტაზონის ან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ ;

•           ტიპი I შაქრიანი დიაბეტი ;

•           დიაბეტური კეტოაციდოზი ;

•           ორსულობა ;

•           ლაქტაცია ( ძუძუთი კვება ).

განსაკუთრებული მითითებები:

ტიპი II შაქრიანი დიაბეტის პიოგლიტაზონით მკურნალობა უნდა ითვალისწინებდეს დიეტოთერაპიას და ფიზიკურ ვარჯიშსაც . ეს მნიშვნელოვანია არ მარტო მკურნალობის დასაწყისში , არამედ მედიკამენტოზური თერაპიის ეფექტურობის შესანარჩუნებლად .

პიოგლიტაზონით მკურნალობის ეფექტურობა შეიძლება შეფასდეს HbAlc დონით , რომელიც წარმოადგენს გლიკემიის კონტროლის შედარებით ადექვატურ მაჩვენებელს ხანგრძლივი დროის განმავლობაში , ვიდრე მხოლოდ გლიკემიის დონის განსაზღვრა უზმოზე . HbAlc ასახავს გლიკემიის დონეს ბოლო 2-3 თვისმანძილზე . პიოგლიტაზონით მკურნალობა რეკომენდებულია ჩატარდეს HbAlc დონის ცვლილების შესაფასებლად საკმარისი დროის განმავლობაში (3 თვე ), თუ ამასთან არ აღინიშნა გლიკემიის კონტროლის გაუარესება .

პიოგლიტაზონი არ უნდა დაინიშნოს ღვიძლის დაავადების აქტიურ ფაზაში ან, როდესაც ალტ - ს აქტივობის დონე ნორმის ზედა ზღვრის დონეზე 2.5- ჯერ მაღალია . ღვიძლის ფერმენტების აქტივობისზომიერი მომატებისას ( ალტ - ს აქტივობის დონე ნორმის ზედა ზღვრის დონეზე 2.5- ჯერ დაბალი) მკურნალობის დასაწყისში ან მკურნალობის დროს ავადმყოფი გამოკვლეულ უნდა იქნეს მომატებული მაჩვენებლების მიზეზის დასადგენად . პიოგლიტაზონი სიფრთხილით გამოიყენება   ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის ზომიერი მომატებისას. ამ შემთხვევაში რეკომენდებულია კლინიკური სურათის უფრო ხშირი კონტროლი და ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის დონის გამოკვლევა .

სისხლის შრატში ტრანსამინაზების აქტივობის მომატების შემთხვევაში ( ალტ >2.5- ჯერ აჭარბებს ნორმის ზედა ზღვარს ) პიოგლიტაზონით მკურნალობის ფონზე ღვიძლის ფუნქციის კონტროლი უნდა ჩატარდეს ხშირად და მანამდე, ვიდრე ფერმენტების დონე არ დაუბრუნდება ნორმას ან იმ მაჩვენებლებს, რომლებიც დაფიქსირდა მკურნალობის დაწყებამდე. თუ ალტ - ს აქტივობა 3- ჯერ აჭარბებს ნორმის ზედა ზღვარს, განმეორებითი ტესტი უნდა ჩატარდეს რაც შეიძლება მალე. თუ ალტ - ს აქტივობის დონე დარჩა 3- ჯერ მაღალი ნორმის ზედა ზღვარზე, პიოგლიტაზონით მკურნალობა უნდა შეწყდეს .

მკურნალობის პერიოდში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის ნიშნებისას ( გულისრევა, პირღებინება, მუცლის ტკივილი, დაღლილობა, უმადობა, მუქი შარდი ) უნდა განისაზღვროს ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლები . პიოგლიტაზონით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს კლინიკურ მონაცემებზე დაყრდნობით ლაბორატორიული მაჩვენებლების გათვალისწინებით . სიყვითლის განვითარების შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს .

ღვიძლის ფუნქციის შესწავლისას პაციენტებში, რომლებიც იღებენ პიოგლიტაზონს , არ დასტურდება პრეპარატის ჰეპატოტოქსიური მოქმედება ან ალტ - ს აქტივობის მომატება .

პიოგლიტაზონი სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს შეშუპების დროს .

ანემიის განვითარება , ჰემოგლობინის დაცემა ან ჰემატოკრიტის შემცირება შეიძლება დაკავშირებული იყოს პლაზმის მოცულობის გაზრდასთან და არ წარმოადგენდეს კლინიკურად მნიშვნელოვან ჰემატოლოგიურ ეფექტებს .

მონაცემები პრეპარატ ედირექსი - სანოველის სხვა თიაზოლიდინდიონებთან კომბინაციის შესახებ არარსებობს .

ლაბორატორიული მაჩვენებლების კონტროლი :

პიოგლიტაზონით მკურნალობის დაწყებამდე, მკურნალობის პირველ წელს

(ყოველ 2 თვეში ) და შემდეგ პერიოდულად, საჭიროა ალტ - ს აქტივობის კონტროლი .

გამოყენება პედიატრიაში:

არ მოიპოვება მონაცემები პრეპარატის გამოყენებისა და ეფექტურობის შესახებ 18 წლამდე ასაკის მოზარდებში, ამიტომ მისი გამოყენება ამ ასაკში რეკომენდებული არ არის .

გამოყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს:

ადექვატური და მკაცრად კონტროლირებული კვლევები პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ ორსულობისას არ ჩატარებულა, ამიტომ ორსულობის დროს რეკომენდებულია ინსულინის გამოყენება .

არ არის ცნობილი, გამოიყოფა თუ არა პიოგლიტაზონი დედის რძით, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღების აუცილებლობისას უნდა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

გვერდითი მოვლენები:

ნივთიერებათა ცვლის მხრივ: შესაძლებელია ჰიპოგლიკემიის განვითარება ( მსუბუქიდან , გამოხატულჰიპოგლიკემიამდე ) – შემთხვევათა 1%- ში პლაცებოს მიღებისას;

2%- ში – პიოგლიტაზონის სულფანიშარდოვანას წარმოებულებთან კომბინაციაში მიღებისას , 5%- ში – პლაცებოს ინსულინთან კომბინაციაში მიღებისას;

8%- ში – 15 მგ პიოგლიტაზონის ინსულინთან კომბინაციაში მიღებისას ,

15%- ში – 15 მგ პიოგლიტაზონის 30 მგ ინსულინთან კომბინაციაში მიღებისას ;

შეშუპება;

4.8% - მონოთერაპიისას , 15.3% - ინსულინთან კომბინაციისას .

სისხლისწარმომქმნელი სისტემის მხრივ : 1-1.6% – ანემია; 2-4% – ჰემოგლობინის და ჰემატოკრიტის შემცირება .

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: რეგისტრირებულია ალტ - ს ≥ 3- ჯერ მომატების (0.25%) შემთხვევები ,  რომლებიც შექცევადია და დაკავშირებული არ არის პიოგლიტაზონის მიღებასთან . აღინიშნა კრეატინფოსფოკინაზის ( კფკ ) დონის დროებითი მომატების იშვიათი შემთხვევები , რომლებსაც არ ჰქონდა კლინიკური შედეგები და მათი კავშირი პიოგლიტაზონის მიღებასთან დადგენილი არ არის .

გაუთვალისწინებელი ეფექტების გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს .

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან :

პიოგლიტაზონის ზემოქმედება პერორალურ კონტრაცეპტივების ეფექტურობაზე შესწავლილი არ არის , თუმცა თიაზოლიდინდიონის სხვა წარმოებულის მიღებისას პერორალურ კონტრაცეპტივებთან ერთად აღინიშნა ეთილესტრადიოლის და ნორეთინდრონის კონცენტრაციის შემცირება პლაზმაში დაახლოებით 30%- ით . აქედან გამომდინარე,  პიოგლიტაზონის და პერორალური კონტრაცეპტივების მიღებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს კონტრაცეპტივების ეფექტურობის შემცირება.

პიოგლიტაზონის (45 მგ / დღეში ) და გლიპიზიდის (5 მგ / დღეში ) ერთდროული მიღებისას 7 დღის განმავლობაში , არ აღინიშნებოდა გლიპიზიდის ფარმაკოკინეტიკის წონასწორული მდგომარეობის შეცვლა.

მეტფორმინის (1000 მგ ) და პიოგლიტაზონის (45 მგ / დღეში ) 7 დღიანი მიღებისას მეტფორმინის ფარმაკოკინეტიკა არ შეცვლილა .

პიოგლიტაზონის (45 მგ / დღეში ) და ვარფარინის 7 დღის განმავლობაში მიღებისას არ აღინიშნა ვარფარინის ფარმაკოკინეტიკის შეცვლა . გარდა ამისა , პიოგლიტაზონი არ ახდენს გამოხატულზე მოქმედებას პროთრომბინის დროზე ავადმყოფებში , რომლებსაც უტარდებოდათ ხანგრძლივი მკურნალობა ვარფარინით .

კეტოკონაზოლი აინჰიბირებს პიოგლიტაზონის მეტაბოლიზმს 85%- მდე ღვიძლში in vitro . ავადმყოფებში, კეტოკონაზოლის და პიოგლიტაზონის ერთდროული მიღებისას, საჭიროა რეგულარულად ჩატარდეს გლიკემიური კონტროლი .

ციტოქრომ P450 იზოფორმ CYP3A4 წარმოადგენს ფერმენტს , რომელიც ნაწილობრივ მოქმედებს პიოგლიტაზონის მეტაბოლიზმზე . სპეციფიური კვლევები ფარმაკონეტიკური ურთიერთქმედების შესახებ პიოგლიტაზონსა და აღნიშნული ფერმენტით მეტაბოლიზირებულ პრეპარატებს შორის არ ჩატარებულა (ერითრომიცინი , ასტემიზოლი , კალციუმის არხების ბლოკატორები , ცისაპრიდი , კორტიკოსტეროიდები, ციკლოსპორინი , HMG-Coa - რედუქტაზის ინჰიბიტორები , ტრიაზოლამი , ტრიმექსატი, კეტოკონაზოლი , იტრაკონაზოლი ).

მიღების წესი და დოზირება:

დოზას ადგენენ ინდივიდუალურად .

ედირექსი - სანოველი ინიშნება ერთხელ დღეში საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად .

მონოთერაპიისას ინიშნება 15 მგ ან 30 მგ ერთხელ დღეში .

აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს მაქსიმალურამდე , რომელიც შეადგენს 45 მგ /დღეში . მონოთერაპიის არაეფექტურობის შემთხვევაში საჭიროა კომბინირებული თერაპიის ჩატარება .

კომბინირებული თერაპიისას სულფანილშარდოვანას წარმოებულებთან ედირექსი - სანოველი ინიშნება 15მგ ან 30 მგ ერთხელ დღეში .

მკურნალობის დასაწყისში შესაძლოა არ შეიცვალოს სულფანილშარდოვანას წარმოებულის დოზა, ჰიპოგლიკემიის განვითარებისას კი საჭიროა მისი შემცირება .

მეტფორმინთან კომბინირებისას ედირექსი - სანოველი ინიშნება 15 მგ ან 30 მგ ერთხელ დღეში .მკურნალობის დასაწყისში მეტფორმინის დოზას არ ცვლიან . ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკი ამ კომბინაციისას უმნიშვნელოა , ამიტომ მეტფორმინის დოზის კორექციის აუცილებლობა არ არის .

ინსულინთან კომბინირებისას ედირექსი - სანოველი ინიშნება 15 მგ ან 30 მგ ერთხელ დღეში .

მკურნალობის დასაწყისში ინსულინის დოზა შეიძლება დარჩეს უცვლელი . ჰიპოგლიკემიის განვითარებისას და გლუკოზის კონცენტრაციის შემცირებისას პლაზმაში 100 მგ / დლ დონემდე ინსულინის დოზა უნდა შემცირდეს 10-25%- ით . ინსულინის დოზის შემდგომი კორექცია უნდა ჩატარდეს გლიკემიის დონის გათვალისწინებით .

კომბინირებული თერაპიისას პრეპარატ ედირექსი - სანოველის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 30 მგ /დღეში .

თირკმლის უკმარისობისას დოზის კორექცია საჭირო არ არის .

ჭარბი დოზირება :

ჭარბი დოზირებისას კლინიკური სურათისა და სიმპტომების შესაბამისად უნდა დაინიშნოს შემანარჩუნებელი თერაპია .

შენახვის პირობები :

პრეპარატი ინახება 25 °C - მდე ოთახის ტემპერატურაზე .

ვარგისიანობის ვადა:

შენახვის ვადა: 2 წელი . პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის ამოწურვის შემდეგ.

გამოშვების ფორმა:

მუყაოს კოლოფში მოთავსებულ ბლისტერებზე 30, 60 ან 90 ტაბლეტი .

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა რეცეპტით .

სხვა ფორმები:

ედირექსი - სანოველი 15 მგ , 30, 60 და   ტაბლეტი .

ედირექსი - სანოველი 30 მგ , 30, 60 და 90 ტაბლეტი .

- არ გამოიყენოთ ექიმის დანიშნულების გარეშე .

- პრეპარატის მიღებამდე ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას .

- შეინახეთ ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას .

მწარმოებელი: სანოველ ილაჩ სანაი ვე თიჯარეთ ა . შ .

სტამბული , თურქეთი

საერთაშორისო დასახელება:

SULPIRIDE

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

მოქმედი ნივთიერება: სულპირიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიფსიქოზური (ნეიროლეფტიური) საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 12 ც.

1 ტაბ.

სულპირიდი  ....................           200 მგ

კაფსულები: შეფუთვაში 30 ც.

1 კაფს.

სულპირიდი .........................        50 მგ

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 2 მლ, შეფუთვაში 6 ც.

1 მლ 1 ამპ

სულპირიდი ....................            50 მგ 100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

კარტოფილის სახამებელი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მეთილცელულოზა, კაჟის ჰიდრატირებული დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი.

ჩვენებები:

ტაბლეტები

• მწვავე და ქრონიკული ფსიქოზები:
• მასტიმულირებელ (აქტივირებულ) დოზებში: ფსიქოზები - აუტიზმის, აპრაგმატიზმის, აბულიის ნიშნებით;
• ანტიფსიქოზურ დოზებში: ფსიქოზები - ბოდვისა და შემეცნების დარღვევის, შიზოფრენიის თანხლებით;

კაფსულები

• ნევროზული მდგომარეობები, მოქმედების შენელების თანხლებით;
• ფსიქოსომატური სიმპტომატიკა ორგანული დაავადების დროს. განსაკუთრებით არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტის და ჰემორაგიული პროქტოკოლიტის დროს.

ხსნარი კუნთში ინექციებისათვის

• მწვავე და ქრონიკული ფსიქოზები:
• მასტიმულირებელ (აქტივირებულ) დოზებში: ფსიქოზები აუტიზმის, აგრამატიზმის და აბულიის თანხლებით.
• ანტიფსიქოზურ დოზებში: ფსიქოზები - ბოდვისა და შემეცნების დარღვევის, შიზოფრენიის თანხლებით.

მიღების წესი და დოზირება:

დოზირება იცვლება და უნდა დადგინდეს ინდივიდუალურად.

ნებისმიერ შემთხვევაში აუცილებელია ექიმის მითითებების მკაცრი დაცვა.

ტაბლეტები:

მოცემული პრეპარატის ფორმა გვაძლევს საშუალებას შევცვალოთ დოზა სიპტომატიკის მიხედვით.

- შენელებული მოქმედების შემთხვევაში: 200-600 მგ/დღეში, ანუ 1-3 ტაბლეტი დღეში;

- ზედმეტად აგზნებული მდგომარეობის შემთხვევაში: 800-1600 მგ/დღეში, ანუ 4-8 ტაბლეტი დღეში.

კაფსულები

- ნევროზული მდგომარეობების დროს, რომლებსაც თან სდევს შენელებული მოქმედებები 2-4 კაფსულა დღეში.

- ცალკეულ შემთხვევებში, წყლულოვანი კოლიტის მკურნალობის დროს, პერორალურად ჩატარებული დამხმარე თერაპიის სახით: 3 კაფსულა დღეში,  4-6 კვირის განმავლობაში.

ხსნარი კუნთში ინექციებისათვის

- მწვავე და ქრონიკული ფსიქოზების მკურნალობის დროს ინიშნება ინექციები კუნთში დოზით 200-800 მგ/დღეში (ანუ 2-8 ამპულა დღეში) და უმრავლეს შემთხვევაში, მკურნალობა გრძელდება 2 კვირა.

მკურნალობის ხანგრძლივობა:

აუცილებელია ექიმის მითითებების მკაცრი დაცვა.

გვერდითი მოვლენები:

ენდოკრინული სისტემის და ნივთიერებათა ცვლის მხრივ: ჰიპერპროლაქტინემია, რომელიც არის დროებითი მოვლენა და გაივლის პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ; ჰიპერპროლაქტინემიამ შეიძლება გამოიწვიოს ამენორეა, გინეკომასტია, იმპოტენცია და ფრიგიდულობა; სხეულის მასის გაზრდა.

ცნს-ის მხრივ: რეკომენდულ დოზებში სულპრიდის დანიშვნის შემთხვევაში იშვიათად აღინიშნება: ადრეული დისკინეზიები (სპასტიური კისერმრუდობა, თვალის მამოძრავებელი აქტივობის დარღვევები, ტრიზმი), რომლებიც შეიძლება იყოს კუპირებული ქოლინერგიული გადაცემების დამთრგუნველი პარკინსონის საწინააღმდეგო საშუალებებით;

ექსტრაპირამიდული დარღვევები, რომლებიც ნაწილობრივ მცირდება ქოლინერგიული გადაცემების დამთრგუნველი პარკინსონის საწინააღმდეგო საშუალებებით; გვიანი დისკინეზიები, რომლებიც შეიძლება გამოწვეული იყოს ნებისმიერი ნეიროლეპტიკების ხანგრძლივი გამოყენებით. მოშლილობების თავიდან აცილება შეუძლებელია ქოლინერგიული გადაცემების დამთრგუნველი პარკინსონის საწინააღმდეგო საშუალებებით, რომლებსაც შეუძლიათ გააურესონ ავადმყოფის მდგომარეობა.

უკუჩვენებები:

*ეგლონილით მკურნალობის დროს არ არის რეკომენდებული ლევოდოპის და ალკოჰოლის გამოყენება.

*დღეისათვის არსებული მონაცემების თანახმად, ეგლონილის დანიშვნა ფეორომოციტომით დაავადებული პაციენტებისათვის დასაშვებია მხოლოდ მკაცრი სამედიცინო კონტროლის პირობებში (გარდა საკონტროლო გამოცდებისა), ასეთ ავადმყოფებში მძიმე ჰიპერტონული კრიზის განვითარების საშიშროების გამო.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ფეხმძიმობისა და მშობიარობის შემდეგ არ არის სასურველი პრეპარატის გამოყენება.

თუ ფეხმძიმობის პერიოდში პაციენტს ენიშნება ეს პრეპარატი აუცილებელია ექიმის მიერ მითითებული მიღების სქემისა და ხანგრძლივობის დაცვა.

განსაკუთრებული მითითებები:

*დღეისათვის არ არსებობს მონაცემები ნეიროლეპტიური საშუალებების ზემოქმედების შესახებ ბავშვების ფსიქომოტორულ და ენდოკრინულ განვითარებაზე.

*ეგელონილით მკურნალობის დროს ჰიპერთერმიის გამოვლენისას უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება.

სიფრთხილის ზომები:

- ეგლონილს სიფრთხილით უნიშნავენ ასაკოვან პაციენტებს, რომლებსაც ხშირად აღენიშნებათ გაძლიერებული მგრძნობელობა პრეპარატისადმი;

- იმის გათვალსიწინებით, რომ პრეპარატი გამოიყოფა თირკმელების მეშვეობით, თირკმელების მძიმე უკმარისობის მქონე ავადმყოფებისათვის აუცილებელია დოზის შემცირება ან წყვეტილი მკურნალობის კურსის ჩატარება;

- ეპილეფსიით დაავადებულებისათვის ეგლონილის დანიშვნის დროს აუცილებელია დამატებით კონტროლი (რომელიც მოიცავს როგორც კლინიკურ მეთვალყურეობას, ასევე ეეგ-ს), ვინაიდან პრეპარატი აქვეითებს კრუნჩხვითი მზაობის ზღვარს;

- პარკინსონიზმით დაავადებულ პაციენტებს, რომლებსაც ესაჭიროებათ ნეიროლეპტიური საშუალებები, ეგლონილი ენიშნებათ სიფრთხილით;

- ეგლონილის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული ფეოქრომოციტომით დაავადებული ან ამ დაავადებაზე ეჭვის მქონე პაციენტებისათვის, ვინაიდან შესაძლებელია ჰიპერტონული კრიზის განვითარება;

- აგრესიული ავადმყოფების მკურნალობისას, რომლებიც აღელვებულ, აღგზნებულ მდგომარეობაში იმყოფებიან, თანმხლები თერაპიის სახით რეკომენდებულია სედატიური საშუალებების დანიშვნა;

ეჭვების არსებობის შემთხვევაში, რჩევისათვის  მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

განსაკუთრებული გაფრთხილებები:

- გაურკვეველი მიზეზის გამო მაღალი სიცხის, სიმკრთალის ან ძლიერი ოფლიანობის შემთხვევაში, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს მკურნალ ექიმს ან სასწრაფო სამედიცინო დახმარებას.

- გულის მხრივ დარღვევების გამოვლენის მიზნით ექიმს შეუძლია გაგაგზავნოთ ელექტროკარდიოგრამაზე.

- გაურკვეველი მიზეზის გამო მაღალი სიცხის, სიმკრთალის ან ძლიერი ოფლიანობის შემთხვევაში, დაუყოვნებლივ მიმართეთ თქვენს მკურნალს ექიმს ან სასწრაფო  სამედიცინო დახმარებას.

- სატრანსპორტო საშუალების მართვაზე და მექანიზმების გამოყენებაზე ზემოქმედება: ძილიანობის განვითარების გამო, რომელიც განპირობებულია ყურადღებისა და მამოძრავებელი და ფსიქიური რეაქციების სისწრაფის დაქვეითებით, აუცილებლია ეგლონილის სიფრთხილით დანიშვნა მძღოლებისათვის და მექანიზმებთან მომუშავე პირებისათვის.

- დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს რჩევისათვის და შეატყობინეთ ყველა იმ არასასურველი ან არასასიამოვნო მოვლენის შესახებ, რომლებიც არ არის აღნიშნული პრეპარატის გამოყენების ინსტრუქციაში.

- ალკოჰოლი: ალკოჰოლის მიღებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ნეიროლეპტიური საშუალებების სედატიური ეფექტის გაძლიერება, რის შედეგადაც საშიში ხდება ყველა იმ სახის საქმიანობა, რომლებიც დაკავშირებულია მექანიზმების მართვასთან და გამოყენებასთან. აღნიშნული პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში არ არის რეკომენდებული ალკოჰოლის შემცველი სასმელების და პრეპარატების მიღება.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადამეტებამ შეიძლება გამოიწვიოს დისკინეზის განვითარება, განსაკუთრებით სპასტიური კისერმრუდობა, ოკულოგირული კრიზებით, ტრიზმებით.

ცალკეულ შემთხვევაში აღინიშნება პარკინსონიზმის სინდრომი და კომა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არარეკომენდებული შეთავსებები:

ლევოდოპა:  ლევოდოპა და ნეიროლეპტიური საშუალებები წარმოადგენენ ურთიერთანტაგონიტებს. ექსტრაპირამიდული მოშლილობების თავიდან ასაცილებლად, არ არის რეკომენდებული ლევოდიპის დანიშვნა, ვინაიდან ამ პრეპარატების ერთდროულად დანიშვნის დროს ნეიროლეპტიკების ეფექტურობა ქვეითდება.

პრეპარატის შერჩევისას პარკინსონიზმით დაავადებული პაციენტებისათვის, რომლებსაც ესაჭიროებათ მკურნალობა ნევროლეპტიური საშუალებებითაც, აუცილებელია იმ პრეპარატების დანიშვნა, რომელთა გამოყენების დროსაც ექსტრაპირამიდული დარღვევების სახით უკურეაქციების ალბათობა უფრო დაბალია, ვიდრე ეგლონილის გამოყენების დროს, მაგალითად, ქლორპრომაზინი ან ლევომეპრომაზინი.

სიფრთხილით ინიშნება: ყველა ჰიპოტეზიური საშუალება ჰიპოტენზიური პრეპარატების და ეგლონილის ერთდროული დანიშვნის დროს, ადიტიური ზემოქმედების შედეგად, ძლიერდება ჰიპოტენზიური ეფექტი და იზრდება პოსტურალური ჰიპოტენზიის რისკი.

ცნს-ის დამთრგუნველი სხვა პრეპარატები, მორფინის წარმოებულები (ტკივილგამაყუჩებელი და ხველების საწინააღმდეგო საშუალებები), H₁-ანტიჰისტამინური პრეპარტაების უმრავლესობა, ბარბიტურატები, ბეზოდიაზეპინები, ტრანკვილიზატორები, რომლებიც არ მიეკუთვნება ბეზოდიაზეპინების ჯგუფს, კლონიდინი და მათი მსგავსი შენაერთები. ეს საშუალებები აძლიერებს ცენტრალური ნერვული სისტემის დათრგუნვას. ყურადღების დაქვეითების გამო საშიში ხდება ყველა იმ სახის საქმიანობა, რომლებიც დაკავშირებულია მექანიზმების მართვასთან და გამოყენებასთან.

კაპტოპრილი და ენალაპლი (ანგიოტენზიურ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორები). ამ პრეპარატების და ეგლონილის ერთდროულად დანიშვნის დროს ძლიერდება ჰიპოტენზიური ეფექტი და იზრდება პოსტურალური ჰიპოტეზიის ეფექტი.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

ANASTROZOLE

მწარმოებელი: სინტონ ესპანეთი ს.ლ., ესპანეთი

მოქმედი ნივთიერება: ანასტროზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სიმსივნის საწინააღმდეგო მოქმედების მქონე სხვა ჯგუფის საშუალებები; არომატაზას სელექტიური ინჰიბიტორები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

1 მგ ტაბლეტი #28, #30, # 90

ამ პრეპარატის აქტიური ნივთიერება არის ანასტროზოლი. თითოეული შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს 1 მგ ანასტროზოლს.

ტაბლეტის ბირთვის სხვა კომპონენტები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ნატრიუმის სახამებელის გლიკოლატი, პოვიდონი (E1201) და მაგნიუმის სტეარატი (E572). ტაბლეტის გარსის შემადგენლობაში შედის მაკროგოლი, გიპრომელოზა (E464) და ტიტანის დიოქსიდი (E171).

ტაბლეტები ეგისტროზოლის აღწერილობა

ეგისტროზოლი - არის მრგვალი, ორივე მხრიდან ამობურცული შემოგარსული ტაბლეტი, წარწერით ,,ANA’’ და ,,1’’ ერთ მხარეზე.

შეფუთვა

პვქ/პე/პვოქ/ალუმინის ფოლგისაგან დამზადებულ ბლისტერულ შეფუთვაში არის 10 ან 14 შემოგარსული ტაბლეტი. 2 ბლისტერი 14 ტაბლეტით, 3 ბლისტერი 10 ტაბლეტით ან 9 ბლისტერი 10 ტაბლეტით, გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

ჩვენებები:

ანასტროზოლი, პრეპარატი ეგისტროზოლის აქტიური კომპონენტი, მიეკუთვნება ე.წ. არომატაზის ინჰიბიტორების ნივთიერებათა ჯგუფს. ეს ნიშნავს, რომ, ის მოქმედებს არომატაზის, ფერმენტის, რომელიც გამომუშავდება ორგანიზმში და ამცირებს ქალის ზოგიერთი სასქესო ჰორმონის, მაგალითად, ესტროგენის, დონეს, ზოგიერთ ეფექტზე.

ეგისტროზოლი გამოიყენება ქალებში სარძევე ჯირკვლის კიბოს სამკურნალოდ პოსტმენოპაუზაში.

მიღების წესები და დოზები:

მიიღეთ ეგისტროზოლი მკაცრად ექიმის დანიშნულებით. რაიმე ეჭვის არსებობის შემთხვევაში, მიიღეთ ექიმის ან ფარმაცევტის რჩევა. ეს სამკურნალო საშუალება დანიშნულია თქვენთვის. არ გადასცეთ ის სხვა ადამიანს. დაავადების იგივე სიმპტომების არსებობის შემთხვევაშიც, პრეპარატმა შეიძლება მიაყენოს მას ზიანი.

ჩვეულებრივ, იღებენ ერთ ტაბლეტს (1 მგ ანასტროზოლი) დღეში ერთხელ. ასაკიან, ასევე ღვიძლის ფუნქციის მსუბუქი დარღვევების და თირკმელების ფუნქციის მსუბუქი ან ზომიერი დარღვევების მქონე პაციენტები, არ საჭიროებენ დოზის დაზუსტებას.

გვერდითი მოვლენები:

ისევე, როგორც სხვა სამკურნალო პრეპარატმა, ეგისტროზოლმა შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები, თუმცა ისინი არ ვითარდებიან ყველა პაციენტში.

შესაძლო გვერდითი ეფექტები:

-ძალიან ხშირი (უვითარდება 10-დან 1-ზე მეტ პაციენტს);

-ხშირი (უვითარდება 100-დან 1-ზე მეტ, მაგრამ 10-დან 1-ზე ნაკლებ პაციენტს);

-არახშირი (უვითარდება 1000-დან 1-ზე მეტ, მაგრამ 100-დან 1-ზე ნაკლებ პაციენტს);

-იშვიათი (უვითარდება 10 000-დან 1-ზე მეტ, მაგრამ 1000-დან 1-ზე ნაკლებ პაციენტს);

-ძალიან იშვიათი (უვითარდება 10 000-დან 1-ზე ნაკლებ პაციენტს).

დამცავი სისტემა (დარღვევები იმუნური სისტემის მხრიდან)

ძალიან იშვიათი: გაძნელებული სუნთქვით ან თავბრუსხვევით მიმდინარე მძიმე ალერგიული რეაქცია (ანაფილაქსია), სუნთქვის დარღვევით და სახის ან ყელის შეშუპებით მიმდინარე მძიმე ალერგიული რეაქცია (ანგიონევროზული შეშუპება), კანზე, პირში, თვალებზე და სასქესო ორგანოებზე ბუშტების განვითარებით მიმდინარე მძიმე დაავადებები, ცხელება (მაღალი) და ტკივილი სახსრებში (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), ჭინჭრის ციება.

ამ სიმპტომებიდან ერთ-ერთის განვითარების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ მიიღებთ ექიმის კონსულტაცია.

კვება (დარღვევები ნივთიერებათა ცვლის და კვების მხრიდან)

არახშირი: მადის შემცირება, ქოლესტერინის დონის მომატება.

ნერვები (დარღვევები ნერვული სისტემის მხრიდან)

ხშირი: თავის ტკივილი.

არახშირი: ძილიანობა.

სისხლძარღვები (სისხლძარღვთა მოშლა)

ძალიან ხშირი: წამოხურებები.

ძალიან იშვიათი: სისხლის შედედების დარღვევა (ვენების თრომბოემბოლია), მაგალითად, თრომბების წარმოშობა, ჩვეულებრივ ფეხის სისხლძარღვებში, რომლის შედეგადაც ვითარდება ტკივილი, შეშუპება ან სიწითლე (ღრმა ვენების თრომბოზი, ღვთ) ან თრომბის მოხვედრა ფილტვში (ფილტვის ემბოლია).

კუჭ-ნაწლავი (კუჭ-ნაწლავის მოშლა)

ხშირი: ღებინება, ფაღარათი.

არახშირი: გულისრევა.

კანი (კანისა და კანქვეშა ქსოვილის ფუნქციის დარღვევა)

ხშირი: თმის ცვენა. გამონაყარი კანზე.

ძალიან იშვიათი: პატარა ,,სამიზნეს’’ მსგავსი ლაქებით გამოხატული გამონაყარი (მრავალფორმიანი ერითემა)

კუნთები (საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის და შემაერთებელი ქსოვილის ფუნქციის დარღვევა)

ხშირი: სახსრების ტკივილი ან შებოჭვა.

ეგისტროზოლი ამცირებს ქალის სასქესო ჰორმონების დონეს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ძვლებში მინერალური ნივთიერებების კარგვა და შეამციროს მათი სიმტკიცე (იხილეთ ნაწილი 2 ,,პრეპარატი ეგისტროზოლის გამოყენება მოითხოვს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს,,). ამან შეიძლება გამოიწვიოს, მაგალითად, მალების, თეძოს ან მაჯის ძვლების მოტეხილობა.

სასქესო ორგანოები და სარძევე ჯირკვლები (დარღვევები რეპროდუქციული სისტემის და სარძევე ჯირკვლების მხრიდან)

ხშირი: საშოს სიმშრალე.

არახშირი: სისხლდენა საშოდან (ძირითადად მკურნალობის პირველი რამდენიმე კვირის განმავლობაში).

პრეპარატი ეგისტროზოლის მიღების ან მიღების შემდეგ პერიოდში საშოდან ნებისმიერი უჩვეულო (მუდმივი) სისხლდენის განვითარების ან მენსტრუალური ციკლის დარღვევის შემთხვევაში, დაუყოვნებლივ საჭიროა ექიმის კონსულტაციის მიღება.

შეყვანის ადგილას ქსოვილების მდგომარეობა და საერთო დარღვევები ხშირი: სისუსტე, განწყობის დარღვევები.

მძიმე ან ისეთი ახალი გვერდითი ეფექტის განვითარებს შემთხვევაში, რომელიც არ არის ნახსენები მოცემულ ინსტუქციაში, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

უკუჩვენება:

არ გამოიყენოთ ეგისტროზოლი შემდეგ შემთხვევაში:

-თუ თქვენ გაქვთ ალერგია (ჰიპერმგრძნობელობა) ანასტროზოლის ან პრეპარატი ეგისტროზოლის ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ (იხილეთ ნაწილი 2 ,,მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პრეპარატი ეგისტროზოლის ზოგიერთ კომპონენტზე’’ და ნაწილი 6 ,,პრეპარატი ეგისტროზოლის შემადგენლობა’’).

-თუ თქვენ ხართ პრემენოპაუზის მდგომარეობაში;

-თუ თქვენ ხართ ორსულად;

-თუ ბავშვი გყავთ ბუნებრივ კვებაზე;

-თუ თქვენ გაქვთ მძიმე დაავადებები ან დარღვევები, რომლებიც მოქმედებენ ღვიძლზე ან თირკმელებზე;

-თუ თქვენ იღებთ ტამოქსიფენს (იხილეთ ნაწილი 2 ,,სხვა სამკურნალო საშუალებების გამოყენება’’);

-თუ თქვენ იღებთ ესტროგენის შემცველ პრეპარატებს, მაგალითად, ჩანაცვლებითი ჰორმონალური თერაპიის მიზნით (იხილეთ ნაწილი 2 ,,სხვა სამკურნალო საშუალებების გამოყენება’’);

პრეპარატი ეგისტროზოლის გამოყენება მოითხოვს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს;

ეგისტროზოლი არ გამოიყენება ბავშვებში ან ქალებში პრემენოპაუზის მდგომარეობაში. შეამოწმეთ, ხომ არ გეხებათ ან გეხებოდათ ქვემოთ ჩამოთვლილი განსაკუთრებული მითითებებიდან ერთ-ერთი. დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს:

-თუ თქვენ არ ხართ დარწმუნებულები, რომ გაიარეთ მენოპაუზის მდგომარეობა. ექიმმა უნდა გააკონტროლოს ჰორმონების დონე თქვენს ორგანიზმში;

-თუ თქვენ გაწუხებთ ან ადრე გაწუხებდათ ნებისმიერი დარღვევა, რომელიც მოქმედებს ძვლების სიმტკიცეზე. ანასტროზოლი ამცირებს ქალის სასქესო ჰორმონების დონეს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ძვლებში მინერალური ნივთიერებების კარგვა და შეამციროს მათი სიმტკიცე. შესაძლებელია, რომ მკურნალობის მსვლელობისას მოგიწიოთ ძვლოვანი ქსოვილის სიმკვრივის განსაზღვრა. ძვლების სისუსტის თავიდან აცილების მიზნით და სამკურნალოდ ექიმი მოგცემთ სამკურნალო საშუალებას.

-თუ თქვენ იღებთ ლუთეინიზირებული ჰორმონის ანალოგს (სარძევე ჯირკვლის კიბოს, ზოგიერთი გინეკოლოგიური დაავადების და უნაყოფობის, მაგალითად, გოსერელინის სამკურნალო პრეპარატებს). არ იყო ჩატარებული კვლევები ანასტროზოლის და ლუთეინიზირებული ჰორმონების ანალოგების ერთდროული გამოყენების შესახებ.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი ეგისტროზოლის მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად საკვები და სასმელი არ ზემოქმედებს ეგისტროზოლზე.

სატრანსპორტო საშუალებების და მექანიზმების მართვა:

ეგისტროზოლი არ უნდა ახდენდეს უარყოფით ზემოქმედებას სატრანსპორტო საშუალებების და მექანიზმების მართვის უნარზე. თუმცა, შესაძლებელია სისუსტის და ძილიანობის განვითარება. ასეთ შემთხვევაში, არ მართოთ სატრანსპორტო საშუალებები და მექანიზმები.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პრეპარატი ეგისტროზოლის ზოგიერთ კომპონენტზე

ეგისტროზოლი შეიცავს რძის შაქარ ლაქტოზას. თუ თქვენ ხართ ინფორმირებული ექიმის მიერ თქვენს მიერ ზოგიერთი შაქრის, მაგალითად ლაქტოზის, აუტანლობის შესახებ, ამ სამკურნალო საშუალების გამოყენებამდე მიიღეთ ექიმის რჩევა.

ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების გამოყენებამდე მიიღეთ ექიმის ან ფარმაცევტის რჩევა.

ჭარბი დოზირება:

თუ თქვენ მიიღეთ ეგისტროზოლის ტაბლეტები ჭარბად:

ეგისტროზოლის ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

თუ თქვენ დაგავიწყდათ ეგისტროზოლის მიღება:

დავიწყებული დოზის ანაზღაურების მიზნით არ მიიღოთ ორმაგი დოზა. გამოტოვეთ დოზა და გააგრძელეთ ტაბლეტის მიღება დანიშნული დროის მიხედვით.

თუ თქვენ შეწყვიტეთ ეგისტროზოლის მიღებ:ა

ექიმის რეკომენდაციის მიღებამდე არ შეწყვიტოთ ამ პრეპარტის მიღება, იმ შემთხვევაშიც კი, თუ უკეთ გრძნობთ თავს. ექიმი შეგატყობინეთ, რა ხანგრძლივობით უნდა გამოიყენოთ ტაბლეტები. შესაძლებელია, პრეპარატის მიღება გაგრძელდეს 5 წლის განმავლობაში.

პრეპარატის გამოყენებასთან დაკავშირებული დამატებითი ინფორმაციის მისაღებად მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სხვა სამკურნალო საშუალებებმა შეიძლება განიცადონ ანასტროზოლის ზემოქმედება. ამასთანავე, მათ შეიძლება იმოქმედონ ანასტროზოლის ეფექტზე. ანასტროზოლმა შეიძლება იმოქმედოს შემდეგ სამკურნალო ნივთიერებებთან:

-ტამოქსიფენი (სარძევე ჯირკვლის კიბოს სამკურნალოდ გამოყენებული ერთ-ერთი პრეპარატი);

-ესტროგენის შემცველი პრეპარატები, მაგალითად, ჩანაცვლებითი ჰორმონალური თერაპიის საშუალებები.

ამ ნივთიერებებმა შეიძლება შეასუსტონ პრეპარატი ეგისტროზოლის ეფექტი. არ არის რეკომენდებული მათი და პრეპარატი ეგისტროზოლის ერთდროული გამოყენება (იხილეთ ნაწილი 2 ,,არ გამოიყენოთ ეგისტროზოლი’’).

თუ თქვენ იღებთ ან იღებდით ერთ-ერთ ზემოთ ჩამოთვლილ სამკურნალო პრეპარატს ან სხვა პრეპარატს, მათ შორის ურეცეპტოდ გაცემულს, გთხოვთ შეატყობინოთ ამის შესახებ თქვენს ექიმს ან ფარმაცევტს.

შენახვის პირობები და ვადები:

- პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

მოცემული სამკურნალო პრეპარატი არ ითხოვს შენახვის განსაკუთრებულ პირობებს.

არ გამოიყენოთ ეგისტროზოლი კოლოფზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ. ვარგისიანობის ვადის დასრულების თარიღად ითვლება მითითებული თვის ბოლო დღე.

შენახვის ვადა: 3 წელი

შენახვის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.

არ გადაყაროთ სამკურნალო საშუალება საყოფაცხოვრებო გამდინარე წყალში. თუ საჭიროა პრეპარატის საყოფაცხოვრებო ნარჩენებში მოთავსება, მიიღეთ ფარმაცევტის რჩევა. ასეთი სახის ზომები ხელს შეუშლიან გარემოს დაბინძურებას.

აფთიაქში გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გაცემის წესი რეცეპტით)