საერთაშორისო დასახელება:

METTFORMIN

მწარმოებელი: ალი რაიფ სანაიი ა.შ., თურქეთი

მოქმედი ნივთირება: მეტფორმინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებები;  ბიგუანიდები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარს. ტაბ. 1000 მგ.

ფარმაკოდინამიკა:

მეტფორმინი ბიგუანიდების ჯგუფის წარმომადგენელია; შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2-ის დროს პლაზმაში ბაზალური და პოსტპრანდიალური გლუკოზის დონის შემცირებით აუმჯობესებს გლუკოზისადმი ტოლერანტობას. მოქმედების მექანიზმი განსხვავდება სხვა ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების მოქმედების მექანიზმისგან.

მეტფორმინს აქვს სამმაგი მოქმედება:

1) ღვიძლში გლუკონეოგენეზის შეფერხებით ამცირებს გლუკოზის დონეს;

2) გლუკოზის პერიფერიული უტილიზაციის გაზრდით ზრდის ინსულინისადმი მგრძნობელობას;

3) ამცირებს გლუკოზის შეწოვას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.

სულფანილშარდოვანას პრეპარატებისგან განსხვავებით მეტფორმინი არ ზრდის ინსულინის სინთეზს, როგორც მეორე ტიპის დიაბეტით დაავადებულებში, ისე ჯანმრთელ პირებში; ამიტომაც, არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას და ჰიპერინსულინემიას. მეტფორმინით მკურნალობისას, უზმოდ ინსულინის დაქვეითებას და დღეღამური ინსულინური პასუხის შემცირებას თან არ ახლავს ინსულინის სეკრეციის ცვლილება.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა და ბიოშეღწევადობა: მეტფორმინის ბიოშეღწევადობა პერორალური მიღებისას 50-60%-ია. კვლევების მიხედვით 850მგ-დან 2250მგ-მდე მეტფორმინის მიღებისას დადგინდა, რომ ბიოშეღწევადობა არ არის დამოკიდებული დოზაზე. ამის მიზეზი არის მეტფორმინის არა იმდენად გამოყოფა, რამდენადაც სრული და საკმარისი შეწოვა. საკვების მიღება აფერხებს და ამცირებს მეტფორმინის შეწოვას. 850მგ მეტფორმინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები შედარდა საკვებთან ერთად მიღებისას და უზმოდ; საშუალოდ მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაცია (Cmax) 40%-ით ნაკლებია, AUC 25%-ით დაბალია და მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციის მიღწევის დრო (Tmax) 35 წუთით ხანგრძლივია. ამ სხვაობათა კლინიკური მნიშვნელობა შესწავლილი არ არის.

განაწილება: მეტფორმინი უმნიშვნელო რაოდენობით უკავშირდება ცილებს. სტანდარტული დოზების მიღებისას სისხლში წონასწორული კონცენტრაციის მიიღწევა ხდება 24 - 48 საათში.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: მეტფორმინი გამოიყოფა თირკმელებით შეუცვლელი სახით, არ მეტაბოლიზდება ღვიძლში და არ გამოიყოფა სანაღვლე გზებით. მეტფორმინის თირკმლის კლირენსი დაახლოებით 3.5-ჯერ მაღალია კრეატინინის კლირენსზე. ეს დაკავშირებულია პრეპარატის უპირატესად მილაკოვანი სეკრეციასთან.მეტფორმინის პერორალური მიღებისას 24სთ-ში დაახლოებით მისი 90% გამოიყოფა. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ 6.2 სთ-ია.

ჩვენებები:

მეორე ტიპის დიაბეტისას მეტფორმინი გამოიყენება გლიკემიის კონტროლის გაუმჯობესებისთვის როგორც მონოთერაპიის, ასევე დამატებითი ღონისძიების სახით, დიეტით მკურნალობასთან და ფიზიკურ ვარჯიშთან ერთად.

მეტფორმინი გამოიყენება ბავშვებში 10 წლის ზევით.

პრეპარატის გამოყენება მოზრდილებში შეიძლება (17 წლის ზევით) გლიკემიის კონტროლის გაუმჯობესებისთვის სულფანილშარდოვანას წარმოებულებთან, ან ინსულინთან ერთად.

მიღების წესი და დოზირება:

ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებში მეტფორმინით მკურნალობის სტანდარტული დოზირება არ არსებობს. მეტფორმინის დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად და არ უნდა აღემატებოდეს მაქსიმალურ დღეღამურ დოზას.

მაქსიმალური დღეღამური დოზა მოზრდილთათვის შეადგენს 2550მგ-ს; ბავშვებისთვის (10 -16 წელი) –  2000მგ.

მეტფორმინი მიიღება დაყოფილი დოზით ჭამის დროს. იმისათვის, რომ გვერდითი ეფექტები მინიმუმამდე დავიყვანოთ საჭიროა შეირჩეს მინიმალური ეფექტური დოზა, მკურნალობა დაიწყოს მინიმალური დოზით.

გამოყენება მოზრდილებში: გვერდითი ეფექტები მინიმუმამდე დასაყვანად საჭიროა შეირჩეს მინიმალური ეფექტური დოზა, მკურნალობა უნდა დაიწყოს მინიმალური დოზით და შემდეგ საჭიროების მიხედვით თანდათან გაიზარდოს. მეტფორმინის საწყისი დოზა არის 500მგ 2ჯერ დღეში ან 850მგ ერთხელ დღეში. დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2000მგ დღეღამურ დოზას, კვირაში 500მგ-ით, ხოლო 2 კვირაში 850მგ-ით უნდა მოემატოს. ორი კვირის შემდეგ შესაძლებელია 850მგ ორჯერ დღეში დაინიშნოს. პაციენტებს, რომლებიც იღებენ მაქსიმალურ დღიურ დოზას 2550მგ აუცილებელია გაუკონტროლდეთ გლუკოზის მაჩვენებელი სისხლში. ტოლერანტობის გაუმჯობესების მიზნით 2000მგ-ზე მეტი დოზა უმჯობესია დაინიშნოს დღეში ორჯერ.

გამოყენება ბავშვებში: 500მგ მეტფორმინი ორჯერ დღეში. დოზა შეიძლება გაიზარდოს 500მგ–მდე კვირაში. მაქსიმალური დღიური დოზა არის 2000მგ. დოზა მიიღება დაყოფით.

დიაბეტის სხვა  სამკურნალო პრეპარატებიდან მეთფორმინზე გადასვლა.

პაციენტებს რომლებიც იღებდნენ სხვა სტანდარტულ ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატებს (ქლორპროპამიდის გარდა) არ სჭირდებათ გარდამავალი პერიოდი. ქლორპროპამიდი გამოიყოფა ორგანიზმიდან უფრო ხანგრძლივად, ამიტომაც მეტფორმინზე გადასვლისას შესაძლოა განვითარდეს ჰიპოგლიკემია.

მოზრდილებში მეტფორმინის სულფანილშარდოვანას წარმოებულებთან ერთად კომპლექსური მკურნალობა: პაციენტებს თუ მეტფორმინით მკურნალობით 4 კვირის შემდეგ არ აქვთ შედეგი, მის მაქსიმალურ დოზასთან ერთად უნდა დაენიშნოთ სულფანილშარდოვანას წარმოებულები, იმ შემთხვევაშიც კი, თუ მანამდე ამ ჯგუფის წარმომადენლებით მკურნალობა უეფექტო იყო. თუ პაციენტი ასეთი კომბინაციით ვერ იღებს შედეგს 1-3 თვის განმავლობაში საჭიროა ალტერნატიული თერაპიის ჩართვა ინსულინის გამოყენებით.

ჰიპერდოზირება: მეტფორმინის ძალიან დიდი დოზების მიღება არ იწვევს ჰიპოგლიკემიას. ამის მიუხედავად შეიძლება განვითარდეს ლაქტოაციდოზი. მეტფორმინი შეიძლება გამოიყოს ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით.

გვერდითი მოვლენები:

გასტროინესტინალური სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, ტკივილი მუცლის არეში, წონის დაკლება (10%-ზე მეტი). ეს სიმპტომები დამახასიათებელია მკურნალობის დასაწყისში და გარდამავალია. გასტროინტესტინალური სიმპტომების შესამცირებლად რეკომენდებულია მეტფორმინის 2 ან 3 ჯერადად მიღება ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ. დოზის თანდათანობითი მატება იწვევს გასტროინტესტინურ ტოლერანტობას. მეტალის გემო პირის ღრუში 3% შემთხვევაში გვხვდება. ჰიპერმგრძნობელობის მქონე პაციენტებში აღწერილია ერითემის შემთხვევები. ასეთი შემთხვევები საკმაოდ იშვიათია (0.01%-ზე ნაკლები).

მეტფორმინის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს B₁₂ ვიტამინის შეწოვის დარღვევა (0.01% ნაკლები).

იშვიათად შესაძლებელია ლაქტოაციდოზის განვითარება (0.03% შემთხვევა 1000 პაციენტში). არასასურველი ეფექტების გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს!

უკუჩვენება:

მეტფორმინი უკუნაჩვენებია:

1. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის და თირკმლის დაავადებების (შრატის კრეატინინის დონე 1.4მგ/დლ-სე ნაკლები) მქონე პაციენტებისთვის.

2. პაციენტებში, რომლებიც გადიან გულის უკმარისობის მკურნალობის კურსს.

3. მეტფორმინის მიმართ მაღალი მგრძნობელობის მქონე პაციენტებში.

4. მწვავე და ქრონიკული მეტაბოლური აციდოზის დროს (დიაბეტური კეტოაციდოზი, დიაბეტური პრეკომა).

განსაკუთრებული მითითებები:

მეტფორმინი უკუნაჩვენებია ორსულობისას.

ძუძუთი კვება: ძუძუთი კვება მეტფორმინით მკურნალობისას უნდა შეწყდეს.

გამოყენება ბავშვებში: დადგენილია მეტფორმინის ეფექტურობა და უსაფრთხოება 10-16 წლის ასაკის პაციენტებში. ამ ასაკში დღეღამური დოზა 2000მგ-ს შეადგენს.

ლაქტოაციდოზი: მეტფორმინის დაგროვებასთან დაკავშირებით შესაძლებელია გამოვლინდეს იშვიათი, მაგრამ მძიმე გართულება – ლაქტოაციდოზი. ლაქტოაციდოზის შემთხვევების შემცირება შესაძლებელია კონტროლის გაძლიერებით, ლაქტოაციდოზის განვითარების რისკს ზრდის დიაბეტის ცუდი კონტროლი, ხანგრძლივი შიმშილი, ალკოჰოლის გადამეტებული მიღება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა და ჰიპოქსია. თირკმლის ფუნქციის კონტროლი: მეტფორმინი გამოიყოფა თირკმელებით. ამიტომაც, მისი დაგროვების და ლაქტოაციდოზის განვითარების რისკი რენული ფუნქციის დარღვევის ხარისხის პროპორციულია. ამის გამო, პაციენტებს, რომელთაც კრეატინინის დონე ასაკობრივ ნორმაზე მეტი აქვთ, მეტფორმინი არ ენიშნებათ.

ხანშიშესულ პაციენტებში მეტფორმინი ინიშნება სიფრთხილით და მინიმალური თერაპიული დოზით. 80 წლის ზევით პაციენტებში აუცილებელია თირკმლის ფუნქციის კონტროლი და ამ დროს პრეპარატი მაქსიმალური დოზით არ ინიშნება. იმის გამო, რომ ი/ვ კონტრასტულმა ნივთიერებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, ავადმყოფებს რომელთაც რადიოლოგიური გამოკვლევა უტარდებათ მეტფორმინის მიღება 48 საათით ადრე უნდა შეუწყდეთ და პროცედურის დასრულების შემდეგ უნდა გააგრძელონ მკურნალობა.

ჰიპოქსიის შემთხვევები: ჰიპოქსია, კარდიოვასკულარული შოკი, გულის მწვავე უკმარისობა, მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი შესაძლოა გახდეს ლაქტოაციდოზის და პრერენალური აზოტემიის მიზეზი; ასეთ შემთხვევებში მეთფორმინის მიღება უნდა შეწყდეს.

ქირურგიაში გამოყენება: რაიმე სახის ქირურგიული ოპერაციის ჩატარების წინ (გამონაკლისს წარმოადგენენ ოპერაციები, რომელთა შემდეგაც პაციენტს შეუძლია კონცენტრირებული და თხიერი საკვების მიღება) პაციენტს უნდა შეუწყდეს მეტფორმინის მიღება და პრეპარატის გამოყენება თირკმლის ფუნქციის კონტროლის შემდეგ უნდა გააგრძელოს.

ალკოჰოლის მიღება: ალკოჰოლი მეტფორმინის მოქმედებას და რძის მჟავის მეტაბოლიზმს ააქტივებს. ამის შესახებ პაციენტი უნდა იქნას გაფრთხილებული, დიდი რაოდენობით ალკოჰოლის მიღების თავიდან აცილების მიზნით.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა: თირკმლის ფუნქციის დარღვევას შესაძლებელია თან ახლდეს ლაქტოაციდოზი; თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში, რომელიც დადასტურებულია ლაბორატორიული და კლინიკური გამოკვლევებით, მეტფორმინი ინიშნება სიფრთხილით.

გლუკოზის დონის რეგულირების დარღვევა: გლუკოზის დარეგულირებული დონის მქონე პაციენტებში მაღალმა ტემპერატურამ, ტრავმამ, ინფექციამ ან ქირურგიულმა ოპერაციამ, შეიძლება გამოიწვიოს სისხლში გლუკოზის დონის დარღვევა. ასეთ შემთვევებში, საჭიროა მეტფორმინის მოხსნა და ინსულინის დანიშვნა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ფუროსემიდი: ფუროსემიდი არ მოქმედებს მეტფორმინის თირკმლისმიერ კლირენსზე, ზრდის სისხლის პლაზმის Cmax 22%-ით, AUC15%-ით. მეტფორმინის ფუროსემიდთან ერთად გამოყენებისას მეტფორმინი არ მოქმედებს მის თირკმლისმიერ კლირენსზე, ამცირებს Cmax 31%-ით და AUC 12%-ით; ნახევრადდაშლის პერიოდი მცირდება 32%-ით.

ნიფედიპინი: მოხალისეებზე ჩატარებული კვლევებით დადგინდა, რომ ნიფედიპინის ერთჯერადი დოზა ზრდის მეტფორმინის Cmax 20%-ით და AUC 9%-ით.

Tmax და ნახევრადდაშლის პერიოდი არ იცვლება. ნიფედიპინი ზრდის მეტფორმინის შეწოვას. მეტფორმინის მოქმედება ნიფედიპინზე მინიმალურია.

კათიონური პრეპარატები: კათიონური პრეპარატები (დიგოქსინი, მორფინი, პროკაინამიდი, ქინიდინი, რანიტიდინი, ტრიამტერენი, ტრიმეტოპრიმი, ვანკომიცინი და ა.შ.), გამოიყოფიან რა მილაკოვანი სეკრეციით, თეორიულად შესაძლოა მოქმედებდეს მეტფორმინზე. მსგავსი ურთიერთქმედება ვლინდება ორალურად ციმეტიდინის გამოყენებისას. მეტფორმინის Cmax იზრდება 60%-ით და AUC 40%-ით. მეთფორმინი ციმეტიდინის ფარმაკოკინეტიკაზე არ მოქმედებს.

სხვა მედიკამენტები: პრეპარატები, რომლებმაც შესაძლოა გამოიწვიონ ჰიპერგლიკემია, შესაძლოა გახდნენ გლიკემიის მაჩვენებელზე კონტროლის დაკარგვის მიზეზი. ეს პრეპარატებია: თიაზიდების ჯგუფის დიურეტიკები, ფენოთიაზინები, თიროიდული პრეპარატები, ესტროგენები, ორალური კონტრაცეპტივები, ფენიტოინი, ნიკოტინის მჟავა, სიმპატომიმეტიკები, კალციუმის არხების ბლოკატორები და იზონიაზიდი. იმის გამო, რომ მეტფორმინთან ერთად ამ პრეპარატების დანიშვნამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ჰიპერგლიკემია, პაციენტები უნდა იყვნენ მეთვალყურეობის ქვეშ. ამ პრეპარატების მიღების შეწყვეტის შემდეგ ჰიპოგლიკემიის შესაძლო განვითარების გამო, პაციენტები, უნდა იყვნენ მეთვალყურეობის ქვეშ. მეტფორმინის ცილებთან მცირე შეკავშირების გამო ის სუსტად მოქმედებს ისეთ პრეპარატებზე, რომლებიც ძირითადად უკავშირდებიან პლაზმის ცილებს (სულფანილამიდები, ქლორამფენიკოლი და პრობენიციდი).

შენახვის პირობები და ვადები:

ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, 25ºC-ზე ქვემოთ, ბნელ ადგილას. ინახება ბავშვებისგან დაცულ ადგილას ორიგინალ შეფუთვაში.

აფთიაქში გაცემის წესი:

გაიცემა რეცეპტით!

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLCALICILIC ACID+ ASCIRBIC ACID

მწარმოებელი: ვიტალე-XD

მოქმედი ნივთიერება: აცეტილსალიცილის მჟავა+ასკორბინის მჟავა

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანალგეზიური არანარკოტიკული საშუალებები.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შუშხუნა ტაბლეტები;

აცეტილსალიცილის მჟავა ...............  400 მგ

ასკორბინის მჟავა ........................... 300 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები.

აცეტილსალიცილის მჟავა ახდენს სიცხის დამწევ, ანალგეზიურ და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას, ასევე ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას.

ასკორბინის მჟავა შესაძლებლობას იძლევა დაკმაყოფილდეს ორგანიზმის მომატებული მოთხოვნილება C ვიტამინზე იმ დაავადებების დროს, რომლებსაც ახლავს ტემპერატურის მომატება, და ამცირებს სისხლძარღვების გამტარობას.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება მოზრდილებში სუსტი და საშუალო ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი (თავის ტკივილი, კბილის ტკივილი, ნევრალგია და მსგავსი მტკივნეული მდგომარეობები);

ცხელების მდგომარეობები ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების დროს.

უკუჩვენებები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებები გამწვავების ფაზაში; „ასპირინისებური ასთმა“; აცეტილსალიცილის მჟავასა და სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიღებით გამოწვეულ ჭინჭრის ციებაზე, რინიტზე ჩვენებების არსებობა ანამნეზში;

ჰემოფილია, ჰემორაგიული დიათეზი, ჰიპოთრომბინემია; K ავიტამინოზი; თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევები;

ორსულობა (I და III ტრიმესტრები), ჰიპერმგრძნობელობა აცეტილსალიცილის მჟავასა და სხვა სალიცილატების მიმართ, გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი, 15 წლამდე ბავშვთა ასაკი.

მიღების წესი და დოზირება:

მიიღება შიგნით. წინასწარ ტაბლეტი იხსნება ოთახის ტემპერატურის ჭიქა სასმელ წყალში (200 მლ).

დოზა მოზრდილებისათვის: 1-2 ტაბლეტი ყოველ 4-6 საათში. დღე-ღამის უმაღლესი დოზა 8 ტაბლეტი.

გვერდითი მოქმედება.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შესაძლებელია ღებინება, გულისრევა, მადის დაქვეითება, ტკივილები ეპიგასტრიაში, დიარეა; იშვიათად – კნტ ეროზიულ-წყლულოვანი დარღვევების, სისხლდენები განვითარება, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა და კუჭქვეშა ჯირკვლის ინსულარული აპარატის გამოფიტვა.

ცნს-ს მხრივ: ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, მხედველობის შექცევადი დარღვევები, შუილი ყურებში.

სისხლის წარმომქმნელი სისტემის მხრივ: იშვიათად – თრომბოციტოპენია, ანემია.

სისხლის შედედების სისტემის მხრივ: იშვიათად – ჰემორაგიული სინდრომი, სისხლდენის დროის გახანგრძლივება.

შარდის გამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად – თირკმელების ფუნქციის დარღვევა.

ალერგიული რეაქციები: იშვიათად – გამონაყარი კანზე, კვინკეს შეშუპება, ბრონქოსპაზმი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

უკუნაჩვენებია გამოყენება ორსულობის I და III ტრიმესტრებში. ორსულობის II ტრიმესტრში შესაძლებელია ერთჯერადი გამოყენება მკაცრი ჩვენებებით.

აცეტილსალიცილის მჟავა გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად, რაც ზრდის ბავშვში სისხლდენების განვითარებას თრომბოციტების ფუნქციის დარღვევის შედეგად, ამიტომ ხანგრძლივი გამოყენებისას ლაქტაციის პერიოდში უნდა გადაწყდეს ლაქტაციის შეწყვეტის საკითხი.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში ღვიძლისა და თირკმელების დაავადებებით, ბრონქული ასთმის, ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებების, მომატებული სისხლდენის ან შედედების საწინააღმდეგო თერაპიის ერთდროული ჩატარების დროს. აცეტილსალიცილის მჟავა მცირე დოზებშიც კი ამცირებს ორგანიზმიდან შარდმჟავას გამოყოფას, რაც შეიძლება გახდეს პოდაგრას მწვავე შეტევის მიზეზი მიდრეკილ პაციენტებში. ხანგრძლივი თერაპიის ჩატარების და/ან აცეტილსალიცილის მჟავას გამოყენების დროს დიდი დოზებით საჭიროა ექიმის მეთვალყურეობა და ჰემოგლობინის რეგულარული კონტროლი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

აცეტილსალიცილის მჟავა აძლიერებს ანთების საწინააღმდეგო სხვა  არასტეროიდული საშუალებების, ჰეპარინის, არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების, ურიკოზული პრეპარატების (პრობენეციდი, მენზბრომარონი, სულფინპირაზონი), დიურეზულების, ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების, პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების, მეტოტრექსატის მოქმედებას.

გლუკოკორტიკოიდებთან ერთად გამოყენება ზრდის კნტ-ის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებების რისკს. აცეტილსალიცილის მჟავა ასუსტებს დიურეზულების, ანტიჰიპერტენზიული, ასევე პოდაგრას საწინააღმდეგო საშუალებების მოქმედებას, რომლებიც ხელს უწყობენ შარდმჟავას გამოყოფას.

აცეტილსალიცილის მჟავა ზრდის დიგოქსინის, ბარბიტურატებისა და ლითიუმის მარილების კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში. ერთდროული გამოყენებისას ანტაციდებთან, რომლებიც შეიცავენ მაგნიუმის და/ან ალუმინის ჰიდროქსიდს, ნელდება და უარესდება აცეტილსალიცილის მჟავას შეწოვა.

ჭარბი დოზა:

ჭარბი დოზირების სიმპტომები: შუილი ყურებში, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ღებინება; სხეულის ტემპერატურის მომატება, ჰიპერვენტილაცია, კომა, სუნთქვის უკმარისობა.

მკურნალობა: ჭარბი დოზის პირველი სიმპტომების გამოვლინებისას საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა; გამოხატული ჭარბი დოზის შემთხვევაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა, სასწრაფო ჰოსპიტალიზირება.

შენახვის პირობები:

მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას არაუმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

შენახვის ვადა:

2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLSALICYLIC ACID

მწარმოებელი: DARNITSA, უკრაინა

მოქმედი ნივთიერება: აცეტილსალიცილის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშულება

გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

აცეტილსალიცილის მჟავა .........   500 მგ

ვრცლად ასპირინი 100

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLSALICYLIC ACID;

მწარმოებელი: BAYER AG, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: აცეტილსალიცილის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

თრომბოციტების აგრეგაციის საწინააღმდეგო საშუალება.

გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

აცეტილსალიცილის მჟავა .........            100 მგ

1 ტაბ.

აცეტილსალიცილის მჟავა .........            300 მგ

დამატებით ნივთიერებები:

ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, მეტაკრილის მჟავის კოპოლიმერი, ნატრიუმის ლაურიტი (1:1), ნატრიუმის დოდეცილ სულფატი, პოლისორბატი 80, ტალკი, ტრიეთილციტრატი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა.

ჩვენებები:

აცეტილსალიცილის მჟავა ხელს უწყობს თრომბოციტების აგრეგაციის შემცირებას და გამოიყენება:

• არასტაბილური სტენოკარდიის დროს;
• მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს;
• განმეორებითი ინფარქტის პროფილაქტიკისათვის;
• სისხლძარღვებზე ოპერაციის შემდეგ;
• თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლის პროფილაქტიკისთვის;
• კორონარული არტერიების თრომბოზის პროფილაქტიკისთვის, მრავლობითი რისკ ფაქტორების არსებობისას.

ასპირინი კარდიო ინიშნება ასევე შაკიკის ხანგრძლივი პროფილაქტიკისთვის.

მიღების წესები და დოზირება:

• არასტაბილური სტენოკარდიის, სისხლძარღვებზე ოპერაციის დროს, თავის ტვინიზე სისხლის მომიქცევის მოშლის პროფილაქტიკისას რეკომენდებულია 100-300 მგ ასპირინი დღეში;
• მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის შემთხვევაში ინიშნება 100 მგ დღეში;
• განმეორებითი ინფარქტის პროფილაქტიკისთვის რეკომენდებულია 300 მგ დღეში;
• კორონარული თრომბოზის, შაკიკის პროფილაქტიკისთვის გამოიყენება 100-200 მგ დღეში ან 300 მგ ყოველ მეორე დღეს.

მიღების წესი: ინიშნება ჭამის შემდეგ, დიდი რაოდენობით წყალთან ერთად.

აორტო-კორონარული შუნტირებისას ინიშნება 24 საათის გასვლის შემდეგ.

როგორც ანტიაგრეგანტი ინიშნება ხანგრძლივად ექიმის დანიშნულებით.

გვერდითი მოვლენები:

ხშირია: ტკივილი, მიკროჰემორაგიები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში.

ზოგჯერ: გულისრევა, ღებინება.

იშვიათად: სისხლდენა და კუჭის წყლულის განვითარება. შავი ფერის განავალის შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია; ალერგიული რეაქციები.

ერთეულ შემთხვევებში: თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, ჰიპოგლიკემია, კანის მხრივ მძიმე ალერგიული რეაქცია.

უკუჩვენებები:

უკუნაჩვენებია ისეთი დაავადებებისას, როდესაც წამლის მიღება, საერთოდ შეზღუდულია. ექიმი ინფორმირებული უნდა იყოს პაციენტის მიერ გადატანილი თანმხლები დაავადებების, ჩატარებული მკურნალობის, მავნე ჩვევების და ცხოვრების წესის შესახებ.

ასპირინი უკუნაჩვენებია:

• მომატებული მგრძნობელობა ასპირინის და სალიცილატების მიმართ;
• ჰემორაგიული დიათეზი;
• კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამწვავების სტადიაში;
• ორსულობის ბოლო ტრიმესტრში.

ექიმის მეთვალყურეობით ინიშნება შემდეგ შემთხვევებში:

• ბრონქული ასთმის დროს;
• ანტიკოაგულანტებთან და ჰეპარინთან ერთად;
• ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული საშუალებების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს;
• კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის ქრონიკული და მორეციდივე დაავადებების დროს;
• თირკმელების დაავადებისას;
• ღვიძლის მძიმე დაზიანებისას;
• ორსულობის 1-2 ტრიმესტრში 300 მგ-ზე მეტი.

განსაკუთრებული მითითებები:

ბავშვებში და მოზარდებში ცხელების დროს ასპირინი სიფრთხილით ინიშნება. ასპირინის ფონზე ღებინების განვითარება რეის სინდრომზე მიუთითებს, რაც სიცოცხლისთვის საფრთხეს წარმოადგენს. ასპირინს შეუძლია ბრონქული ასთმის შეტევის პროვოცირება ასთმით დაავადებულებში, სასუნთქი გზების დაავადებების, მომატებული მგრძნობელობისას ანტირევმატული და ანალგეზიური მოქმედების წამლების მიმართ, ალერგიების შემთხვევაში.

ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებების ხანგრძლივი და უკონტროლო მიღება აზიანებს თირკმლის ფუნქციას.

ორსულობის ბოლო მესამედში ასპირინი უკუნაჩვენებია შესაძლოა სამშობიარო გართულებების გამო. არასასურველია მისი მიღებაც პირველი 6 თვის განმავლობაში. მცირე რაოდენობით ასპირინი გადადის დედის რძეში, ამიტომ 300 მგ-ზე მეტი დოზით იგი არ ინიშნება.

პაციენტები კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებით, თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციური უკმარისობით, გულის უკმარისობით, საჭიროებენ ექიმის მეთვალყურეობას. იშვიათად ასპირინის ხანგრძლივი მიღება იწვევს ანემიას ფარული სისხლდენის გამო. თავბრუსხვევა და ყურებში შუილი ბავშვებში და ხანდაზმულებში პრეპარატის ჭარბი დოზირების გამოვლენაა. ასთმით, ცხვირის პოლიპებით, სხვადასხვა ალერგიებით დაავადებულები არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატების მიღებისას ასთმის შეტევის პროვოცირების რისკის ქვეშ იმყოფებიან.

ასპირინის მცირე დოზაც კი ამცირებს შარდმჟვა მარილების გამოყოფას ორგანიზმიდან, რაც პოდაგრის შეტევის მიზეზი შეიძლება გახდეს. ოპერაციის წინ ასპირინის მიღებისას ქირურგი ინფორმირებული უნდა იყოს ამის შესახებ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ასპირინი კარდიო აძლიერებს:

• ანტიკოაგულანტების მოქმედებას;
• ალკოჰოლთან და კორტიკოსტეროიდებთან დანიშვნისას კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენის რისკს;
• ზრდის დიგოქსინის, ბარბიტურატების, ანტირევმატული წამლების კონცენტრაციას სისხლში;
• იწვევს ჰიპოგლიკემიას სულფანილშარდოვანას პრეპარატებთან ერთად დანიშვნისას;
• აძლიერებს მეტოტრექსატის მოქმედებას;
• აძლიერებს სულფანილამიდების მოქმედებას;
• აძლიერებს ტრიიოდთირონინის მოქმედებას;

ერთდროული დანიშვნისას ამცირებს ალდოსტერონის ანტაგონისტების, მარყუჟოვანი შარდმდენების, ჰიპოტენზიური საშუალებების, შარდმჟავას გამომყოფი წამლების მოქმედებას.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ნესტისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLSALICYLIC ACID; ASCORBIC ACID

მწარმოებელი: BAYER, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: აცეტილსალიცილის მჟავა +ასკორბინის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება.

გამოშვების ფორმა:

შუშხუნა ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

აცეტილსალიცილის მჟავა ........            400 მგ

ასკორბინის მჟავა (Cვიტამინი) ..........   240 მგ

ჩვენებები:

ასპირინი-C გამოიყენება საშუალო და მსუბუქი ხარისხის თავის ტკივილის, სიცხის და გაცივების დროს.

შენიშვნა:

ასპირინი-C გამოყენება არ შეიძლება ხანგრძლივად და ჭარბ დოზებში ექიმთან კონსულტაციის გარეშე, რეის სინდრომის განვითარების საშიშროების გამო. ბავშვებში და მოზრდილებში პრეპარატის გამოყენება დასაშვებია მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციის შემდეგ და იმ შემთხვევებში, როდესაც სხვა პრეპარატები არაეფექტურია.

მიღების წესები და დოზირება:

შუშხუნა ტაბლეტები იხსნება წყალში.

რეკომენდებული დოზა მოზრდილებში: ერთჯერადი  - 1-2 ტაბლეტი, დღიური  - 8 ტაბლეტამდე.

რეკომენდებული დოზა ბავშვებში 3 წლიდან:

ერთჯერადი  - 1/2-დან 1/5 ტაბლეტი. დღიური  - 1-4 ტაბლეტამდე.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათ შემთხვევაში აღინიშნება ჰიპერერგული რეაქციები (ბრონქოსპაზმი, კანის რეაქციები); ძალიან იშვიათ შემთხვევებში  - კუჭნაწლავის მხრიდან სისხლდენები, სისხლში თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება (თრომბოციტოპენია).

უკუჩვენებები:

ასპირინი-C გამოყენება არ არის რეკომენდებული სისხლდენისადმი მომატებული მიდრეკილების დროს.

სიფრთხილე:

ასპირინი-C გამოყენება რეკომენდებულია მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციით შემდეგ შემთხვევებში:

• ასპირინი C დანიშვნა ერთდროულად სხვა ანტიკოაგულანტებთან ერთად (მაგალითად კუმარინის წარმოებული, ჰეპარინი);
• გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას უკმარისობის დროს;
• ასთმის ან მომატებული მგრძნობელობის დროს სალიცილატების, სხვა ანთების საწინააღმდეგო და ანტირევმატული საშუალებების ან სხვა ალერგენების მიმართ;
• კუჭის ან 12-გოჯა ნაწლავის ქრონიკული დაავადებების დროს;
• თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს, ორსულობის დროს, განსაკუთრებით ბოლო 3 თვის განმავლობაში.

შენიშვნები:

პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ:

ასთმა, თივის ცხელება, ცხვირის ლორწოვანი გარსის ანთება (ცხვირის პოლიპები) ან სასუნთქი სისტემის ქრონიკული ინფექცია, მომატებული მგრძნობელობისას ტკივილგამაყუჩებელ და რევმატიზმის საწინააღმდეგო ნებისმიერი საშუალებების მიმართ, ასპირინი C-მ შეიძლება გამოიწვიოს ასთმის პროვოცირება (ე.წ. ინტოლერანტობა ანალგეტიკების მიმართ, ანალგეზიური ასთმა). პრეპარატის მიღებამდე ასეთ პაციენტებში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია. ასევე რეკომენდებულია ექიმთან კონსულტაცია იმ პაციენტებისთვის, რომელთაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა (ალერგიულობა). ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია. ბავშვებში და მოზარდებში ასპირინი-C ინიშნება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით, ვინაიდან შესაძლებელია რეის სინდრომის განვითარება, რომელიც საფრთხეს უქმნის სიცოცხლეს.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირებისას განსაკუთრებით ბავშვებში და ხანდაზმულებში აღინიშნება თავბრუსხვევა და ყურში შუილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ასპირინი-C და ანტიკოაგულანტების (კუმარინის წარმოებულები, ჰეპარინი) ერთდროული გამოყენებისას იმატებს კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენების განვითარების რისკი.

ასპირინი- C კომბინირებისას კორტიკოსტეროიდებთან, სხვა არასტეროიდულ, ჰიპოგლიკემიურ (სულფანილშარდოვანა) და სიმსივნის საწინააღმდეგო (მეტოტრექსატი) პრეპარატებთან შესაძლოა განვითარდეს არასასურველი გვერდითი ეფექტები.

ასპირინი- C კომბინირების დროს მცირდება: სპირინოლაქტონის, ფუროსემიდის, პოდაგრის საწინააღმდეგო საშუალების მოქმედება.

ამიტომ ასპირინის გამოყენება ზემოთ აღნიშნულ საშუალებებთან ერთად შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციის შემთხვევაში.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა:   2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLSALICYLIC ACID

მწარმოებელი: BAYER, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: აცეტილსალიცილის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 და 100 ც.

1 ტაბ.

აცეტილსალიცილის მჟავა .......  500 მგ

ვრცლად ასპირინი 100

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLSALICYLIC ACID

მწარმოებელი: BAYER, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: აცეტილსალიცილის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება.

გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

აცეტილსალიცილის მჟავა ...........  100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ცელულოზის ფხვნილი 10 მგ., სახამებელი 10 მგ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ასპირინი ეკუთვნის არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებას. მას გააჩნია გამოხატული ანალგეზიური, სიცხის დამწევი, ანთების საწინააღმდეგო, ანტიაგრეგაციული მოქმედება.

ჩვენებები:

• გამოიყენება სხვადასხვა ლოკალიზაციის ტკივილის სინდრომის მოსახსნელად (სახსრების, კუნთების, კბილის ტკივილისა და მენსტრუაციის), აგრეთვე ციებ-ცხელების დროს.

მიღების წესები და დოზირება:

მოზრდილთათვის: ერთჯერადი დოზა შეადგენს 100 მგ. რეკომდენებული სადღეღამისო დოზა 300 მგ (3 ტაბლეტი დღეში).

იმ შემთხვევაში, თუ სადღეღამისო დოზა 300 მგ-ს აღემატება, რეკომენდებულია გამოყენებულ იქნას პრეპარატი ასპირინ C, რომელიც შეიცავს 400 მგ აცეტილსალიცილის მჟავას, ან ასპირინი 500 მგ-იანი. 100 მგ-იანი ასპირინი სასურველია მივიღოთ საკვების მიღების შემდეგ გარკვეული რაოდენობის წყლის მიყოლებით. არასასურველი გვერდითი მოვლენების არ არსებობის შემთხვევაში მკურნალობის კურსი არ უნდა აღემატებოდეს 7-10 დღეს. მკურნალობის კურსის შემდგომი გაგრძელება უნდა შევუთანხმოთ მკურნალ ექიმს.

ბავშვებისათვის: 100 მგ ასპირინის დანიშვნა შესაძლებელია მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ, იმ შესაძლო რისკის გათვალისწინებით, რაც დაკავშირებულია მეტად იშვიათ და სიცოცხლისათვის საშიშ რეინოს სინდრომის წარმოქმნასთან, რომელსაც შეუძლია გამოიწვიოს ენცეფალოფატიის განვითარება და ღვიძლის ცხიმოვანი გადაგვარება.

ბავშვებისათვის რეკომენდებული დოზები:

2-დან 3 წლამდე - 100 მგ დღე-ღამეში (1 ტაბ.);

4-დან 6 წლამდე - 200 მგ დღე-ღამეში (2 ტაბ.);

7-დან 9 წლამდე - 300 მგ დღე-ღამეში (3 ტაბ.).

გვერდითი მოვლენები:

• ალერგიული რეაქციები (ბრონქოსპაზმი, გამონაყარი კანზე);
• ტკივილები კუჭის არეში;
• სისხლში თრომბოციტების რიცხვის შემცირება. იშვიათად პრეპარატის ხშირად ხანგრძლივი მიღების დროს შეიძლება განვითარდეს კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა, რომელსაც ახლავს მუცლის არეში ძლიერი ტკივილები, შავი ფერის (კუპრისმაგვარი) ფეკალური მასის წარმოქმნა, საერთო სისუსტე, ანემია.

მსგავსი სიმპტომების განვითარების შემთხვევაში რეკომენდებულია შეწყვიტოთ პრეპარატის მიღება და მიმართოთ ექიმს.

უკუჩვენებები:

აბსოლუტური:

• მდგომარეობა, რომელიც ხასიათდება სისხლდენისადმი მიდრეკილებით;
• მაღალი მგრძნობელობა სალიცილატებისა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ;

შედარებითი:

100 მგ ასპირინის მიღება შეიძლება ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ ისეთ შემთხვევებში, როგორიცაა:

• ერთდროული მკურნალობა ანტიკოაგულანტებით (კუმარინის წარმოებულები, ჰეპარინი);
• გლუკოზა-6 -ფოსფატდეჰიდროგენაზის უკმარისობა;
• ბრონქული ასთმა;
• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ქრონიკული დაავადებები;
• თირკმლების ფუნქციის დარღვევა;
• ნიკრისის ქარი;
• შაქრიანი დიაბეტი;
• ორსულობა, ლაქტაცია;
• 12 წლის ასაკამდე ბავშვებში.

ორსულობა და ლაქტაცია:

აცეტილსალიცილის მჟავას შეუძლია შეაღწიოს პლაცენტურ ბარიერსა და დედის რძეში, ამიტომ 100 მგ ასპირინის მიღება ლაქტაციისა და ორსულობის დროს, განსაკუთრებით პირველ და ბოლო ტრიმესტრში, შესაძლებელია მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

განსაკუთრებული მითითებები:

ზოგადი ცნობები:

• ასპირინი მთელ მსოფლიოში აღიარებული, იოლად გადასატანი სამკურნალო საშუალებაა ტკივილებისა და სხვადასხვა ანთებითი პროცესების მკურნალობისათვის;
• ასპირინი 100 არის სპეციალური ასპირინი ყველასათვის, ვისაც ესაჭიროება აცეტილსალიცილის მჟავა მცირე დოზით. პრეპარატის დოზირება შეიძლება ზუსტად მოვახდინოთ ნებისმიერი ასაკის ჯგუფისათვის, ის საიმედოა და ეფექტური. ასპირინი 100 ხელს უშლის პროსტაგლანდინების წარმოქმნას  - ნივთიერების, რომელიც იწვევს ტკივილის წარმოქმნას;
• ასპირინი 100  არ ახდენს უარყოფით გავლენას ყურადღების კონცენტრაციაზე საგზაო მოძრაობის დროს.

ჭარბი დოზირება:

ძირითადი სიმპტომები, რაც შეიძლება აღინიშნოს ასპირინის გადაჭარბებული დოზით მიღების შედეგად (300 მგ-ზე მეტი):

• თავბრუსხვევა;
• ხმაური ყურებში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ასპირინის ანტიკოაგულანტებთან (კუმარინთან და ჰეპარინთან) ერთდროული დანიშვნა კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენის განვითარების რისკთან არის დაკავშირებული.

ასპირინმა შეიძლება გამოიწვიოს კორტიკოსტეროიდების, სხვა არასტეროიდული საშუალებების, ანტიდიაბეტური (შარდოვანას მჟავა) და სიმსივნის საწინააღმდეგო (მეტოტრექსატი) საშუალებების არასასურველი გვერდითი ეფექტების გაძლიერება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:  2 წელი.